Mahkemesi :Asliye Hukuk Mahkemesi

Yukarıda tarih ve numarası yazılı hükmün temyizen tetkiki davacılar vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Uyuşmazlık, davacıların murisi ile davalı arsa sahibi arasında Gaziosmanpaşa 3. Noterliği"nde düzenlenen 27.06.1986 günlü, 16223 yevmiye nolu kat karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklanan tapu iptâli ve tescil, olmadığı takdirde inşaat bedelinin tahsili istemine ilişkin olup, mahkemece İstanbul Nöbetçi Tüketici Mahkemesi"nin görevli olduğu gerekçesiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine ve mahkemenin görevsizliğine dair verilen karar, davacı yüklenicinin mirasçıları vekilince temyiz edilmiştir.
6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanun’un 3/k maddesinde "Tüketici, ticari veya mesleki olmayan amaçlarla hareket eden gerçek veya tüzel kişi" olarak tanımlanmıştır. Bu tanımlamaya göre yasa, hazır bir malı veya hizmeti satın alarak onu günlük yaşamında kullanan veya tüketen kişiyi korumaktadır. Bir başka deyişle yasa kapsamına, dar kapsamlı mal ve hizmet ilişkileri olağan tüketim işleri alınmıştır. Aksi bir yorumun kabulü, üst düzey teknoloji ile gerçekleştirilen eser sözleşmesi ilişkilerinin dahi 6502 sayılı Yasa kapsamında kalmasını ve bunlardan kaynaklanan uyuşmazlıklara da Tüketici Mahkemelerinde bakılmasını gerektirir ki, bunun yasanın amacına aykırı olduğu açıktır.
Somut olayda mahkemenin de kabulünde olduğu üzere, taraflar arasındaki hukuki ilişki eser sözleşmesinin bir türü olan arsa payı karşılığı inşaat yapım sözleşmesinden kaynaklandığından, taraflardan her ikisinin de tüketici sıfatının bulunmadığı davada genel mahkeme olan Asliye Hukuk Mahkemesi’nin görevli olması nedeniyle yerel mahkemece işin esası incelenerek hüküm kurulması gerekirken, görevsizlik kararı verilmesi doğru olmamış, kararın bozulması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle kararın temyiz eden davacılar yararına BOZULMASINA, ödenenden 5766 sayılı Kanun"un 11. maddesi ile yapılan değişiklik gereğince Harçlar Kanunu 42/2-d maddesi uyarınca alınması gereken 143,50 TL Yargıtay başvurma harcının mahsup edilerek, varsa fazla alınan temyiz harcının temyiz eden davacılara iadesine, karara karşı tebliğ tarihinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme isteminde bulunulabileceğine 11.06.2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.