Nitelikli zimmet suçundan sanıklar ... ve ... hakkında yapılan yargılama sonunda; Kahramanmaraş 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 2011/197 Esas, 2011/198 Karar sayılı mahkumiyet kararının katılan vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 11/09/2012 günlü 2012/5211 Esas ve 2012/8713 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı mahkemece 11/12/2013 gün ve 2012/211 E. 2013/341 K.sayılı karar ile direnildiği, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 12/04/2016 tarih ve 5- 2014/82715 sayılı tebliğnamesi ile de dosyanın Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, ancak Ceza Genel Kurulu"nun 14/12/2016 tarih ve 2016/628 E. 2016/1966 K sayılı kararı ile 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 36 ve 38. maddelerine göre direnme kararı yönünden öncelikle Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunan dosyanın gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizin 11/09/2012 günlü bozma kararının usul ve yasaya uygun olduğu, yeniden yapılan inceleme sonucunda kararda bir isabetsizlik bulunmadığı ve sanıkların eylemleri arasındaki yoğun bağlantı ile sanıklardan Yavuz’un yargılama konusu eylemlerle sanık ...’in ilgisi bulunmadığına yönelik savunmaları birlikte nazara alındığında öncelikle direnme kararı yönünden Yüksek Ceza Genel Kurulunca bir karar verilmesi lüzumu gözetilerek; 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 20/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.