Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/9118 Esas 2018/1215 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
DAVA TÜRÜ : ECRİMİSİL

Taraflar arasında görülen ecrimisil davası sonunda, yerel mahkemece davanın kısmen kabulüne ilişkin olarak verilen karar taraflarca yasal süre içerisinde duruşma istekli temyiz edilmiş olmakla, duruşma günü olarak saptanan 27.02.2018 Salı günü için yapılan tebligat üzerine temyiz eden davalı vekili Avukat ... ile diğer temyiz eden davacı vekili Avukat ... geldiler duruşmaya başlandı, süresinde verildiği ve kayıt olunduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra gelen vekillerin sözlü açıklamaları dinlendi, duruşmanın bittiği bildirildi, iş karara bırakıldı. Bilahare Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:

-KARAR-

Dava, ecrimisil istemine ilişkindir.
Davacı, paydaşı olduğu 638 ada 30 parsel sayılı taşınmazın bir kısmının davalı şirket tarafından haklı ve geçerli bir neden olmaksızın fabrika olarak kullanmak süretiyle işgal edildiğini, 23.01.2013 tarihli ihtarnameden de sonuç alamadığını ileri sürerek dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık dönem için 351.687,50 TL ecrimisile karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, çekişme konusu taşınmazın bir kısım paydaşlarının davalı şirketin yetkilisi olup, dava konusu yerin davacının muvafatı ile kullanıldığını, intifadan men şartının gerçekleşmediğini belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davalı şirketin dava konusu taşınmazda paydaş olmayışı nedeniyle intifadan men koşulunun aranmasına gerek olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulü ile dava tarihinden geriye doğru 5 yıllık dönem için hesaplanan ecrimisilin davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Dosya içeriğinden ve toplanan delillerden; ecrimisile konu tarla vasıflı 638 ada 30 parsel sayılı taşınmazda davacının pay sahibi olduğu, davalının kayıttan ve mülkiyetten kaynaklanan bir hakkınının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Bilindiği üzere; ecrimisil, kötüniyetli zilyedin taşınmaz malikine ödemek zorunda olduğu bir bedeldir.
Somut olaya gelince mahkemenin kabulünde de olduğu üzere davalı şirket kayıtla ilgisi olmayan üçüncü kişi konumunda olup intifadan men edilmesine gerek yoktur.
Ne var ki,mahkemece yapılan inceleme ve araştırmanın hüküm kurmaya yeterli olduğunu söyleme imkanı bulunmamaktadır.
Şöyle ki; davacı, dava konusu yerin davalı tarafından fabrika olarak kullanılmak suretiyle işgal edildiğini ileri sürmüş, davalı vekili ise taşınmazın davacı paydaşın muvafakatı ile kullanıldığını savunmuş taraf vekilleri de iddialarını ispat için tanık deliline dayanmışlar ancak; mahkemece tanıklar dinlenmeden sonuca gidilmiştir.
Hal böyle olunca; taraf tanıklarının tümü dinlenerek iddia ve savunma üzerinde durulması, çekişme konusu yerin muvafakata dayalı olarak kullanıp kullanmadığının açıklığa kavuşturulması ve sonucuna göre bir karar verilmesi gerekirken, noksan soruşturma ile yetinilerek yazılı şekilde hüküm kurulması doğru değildir.
Tarafların yerinde bulunan temyiz itirazlarının kabulü ile, hükmün (6100 sayılı Yasanın geçici 3.maddesi yollaması ile) 1086 sayılı HUMK"un 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, 30.12.2017 tarihinde yürürlüğe giren Avukatlık Ücret Tarifesi gereğince gelen temyiz eden taraflar vekilleri için 1.630.00."ar-TL. duruşma vekâlet ücretinin karşılıklı olarak alınıp birbirlerine verilmesine, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 27.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.