Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4414 Esas 2018/30 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4414
Karar No: 2018/30
Karar Tarihi: 08.01.2018

Hırsızlık - konut dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2017/4414 Esas 2018/30 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuk için verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleştiğini ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı mahkumiyet kararı verildiğini belirtmiştir. Ancak suç tarihinde 15-18 yaş grubundaki çocuğun eylemini kapsayan kanun maddelerinin değiştiği ve bu maddelerin zamanaşımı bakımından suça sürüklenen çocuk yararına olduğu tespit edilmiştir. Bu nedenle, suçun zamanaşımı nedeniyle düşürülmesine karar verilmiştir. Kanun maddeleri 765 sayılı TCK'nın 493/1, 55/3, 102/4, 104/2. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 142/1-b, 116/1, 151/1, 31/3, 66/1-e, 67/4. maddeleri, 5237 sayılı TCK'nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddeleridir. Kanun maddelerinin ayrıntıları yazıda bulunmaktadır.

17. Ceza Dairesi 2017/4414 E. , 2018/30 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, konut dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Suça sürüklenen çocuk için; mahkemenin 28.10.2001 tarihinde işlenen suç için 16.04.2008 tarihinde 5271 sayılı CMK"nın 231/6-son cümlesi hükmü uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdiği ve bu kararın 08.07.2008 tarihinde kesinleştiği, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın kesinleşmesinden itibaren ve denetim süresi içinde işlenen kasıtlı suçtan dolayı verilen ve 29.03.2013 tarihinde kesinleşen mahkumiyet hükmü nedeniyle 17.09.2014 tarihinde hükmün açıklandığı; böylelikle hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 08.07.2008 ila deneme süresi içinde ikinci suçu işlediği 13.05.2010 tarihleri arasında dava zamanaşımının durduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Suç tarihinde 15-18 yaş grubu arasında bulunan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan ve 765 sayılı TCK"nın 493/1, 55/3, 102/4, 104/2. maddelerine göre, 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/1, 151/1, 31/3, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Yasa"nın 7/2, 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddeleri ışığında, zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Yasa hükümlerinin suça sürüklenen çocuk yararına olması ve 5237 sayılı TCK"nın 66/1-e, 66/2. maddesinde öngörülen 5 yıl 4 aylık zamanaşımının ilk mahkumiyet karar tarihi olan 08.11.2002 ile son mahkumiyet kararın verildiği 17.09.2014 tarihi arasında geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk ... ve müdafiinin temyiz nedeni bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle tebliğnameye uygun olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 08.01.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.