Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1659 Esas 2021/5270 Karar Sayılı İlamı
Esas No: 2021/1659
Karar No: 2021/5270
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/1659 Esas 2021/5270 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, bölge adliye mahkemesi hukuk dairesi tarafından verilen karar temyiz edilmiştir. Mahkeme, davacı-karşı davalı kadının erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, nafaka ve tazminat miktarı, vekalet ücreti ve eşya alacağı talebi ile ilgili olarak hüküm kurulmaması yönünde, davalı-karşı davacı erkeğin kusur belirlemesi, aleyhine hükmedilen nafaka ve tazminatlar yönünden temyiz itirazlarının yersiz olduğuna karar vermiştir.Ancak mahkeme, ekonomik ve sosyal durumlar, olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü ve ihlal edilen mevcut ve beklenen menfaatlerin kapsamına göre, davacı-karşı davalı kadın yararına hükmolunan maddi tazminatın yetersiz olduğu sonucuna varmıştır. Mahkeme, Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddelerinin göz önünde bulundurulması gerektiğini belirterek, daha uygun bir maddi tazminat takdir edilmesi gerektiğini ifade etmiştir.
Kararda geçen kanun maddeleri şunlardır:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi: \"Hakkaniyet kuralları, hukuki ilişkilerin taraflarına bir hukuki sonuç yaratmak üzere yetki verilmesi halinde, hakimin veya sözleşme taraflarının, hakkaniyete uygun düşen bir sonuç yaratmak için tarafların hak ve yükümlülüklerini bir bütün olarak değerlendirmesi gerektiği gibi durumlarda da uygulanır.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. maddesi: \"Zarar gören, zararının tazmini için, ceza hukuku hükümleri saklı kalmak üzere, kanunun veya sözleşmenin kendisine tanıdığı hakları kullanabilir.\"
- Türk Borçlar Kanunu'nun 51. maddesi: \"Tarafların kusuru veya hizmet kusuru ile başkasının zarara uğraması halinde tazminat miktarı, doğan zararın tümü kadar olabileceği gibi, hakim tarafından hakkaniyet gözetilerek takdir olunabilir.\"
