Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16310 Esas 2020/105 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16310
Karar No: 2020/105
Karar Tarihi: 06.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16310 Esas 2020/105 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kararda, sanık kasten yaralama suçundan mahkum edilmiş ve cezaya belirli yerlere gitmekten yasaklanma tedbiri eklenmiştir. Ancak, kararda belirtilen seçenek tedbirinin TCK'nin ilgili maddesiyle çeliştiği ve yasaklama tedbirinin de sadece belirli evlere gitmekten çok daha geniş şekilde uygulandığı gerekçesiyle karar bozulmuştur. Kararda 5237 sayılı TCK'nin 50/1-f ve 50/1-(d) maddelerine atıfta bulunulmuştur. 5237 sayılı TCK'nin 50/1-f maddesi, mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına, 50/1-(d) maddesi ise mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmaya seçenek tedbirine atıfta bulunmaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/16310 E. , 2020/105 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Belirli yerlere gitmekten yasaklanma tedbiri

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Sanık hakkında hükmedilen "11 ay 7 gün" hapis cezasının seçenek tedbire çevrilmesi sırasında kararın gerekçe kısmında ve uygulama maddelerinde " mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle ve gönüllü olmak koşuluyla kamuya yararlı bir işte çalıştırılmaya" tedbirinin düzenlendiği 5237 sayılı TCK"nin 50/1-f. maddesi gösterilmesine rağmen sanığın cezasının TCK"nin 50/1-(d) maddesinde düzenlenen "mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmaya seçenek tedbirine" çevrilmesi suretiyle çelişki oluşturulması,
Kabule göre de;
2) Sanık hakkında hükmolunan kısa süreli hürriyeti bağlayıcı cezanın 5237 sayılı TCK"nin 50/1-(d) maddesi uyarınca "mahkum olunan cezanın yarısından bir katına kadar süreyle, belirli yerlere gitmekten veya belirli etkinlikleri yapmaktan yasaklanmaya seçenek tedbirine" çevrilmesi ile yetinilmesi gerekirken, mahkumiyet hükmünde infazı kısıtlar şekilde "11 ay müddetince eşi ile birlikte oturdukları ortak eve gitmekten yasaklanma tedbirine" karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 06.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.