Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4313 Esas 2019/9013 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4313
Karar No: 2019/9013
Karar Tarihi: 16.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4313 Esas 2019/9013 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, şikayetçinin kilitleyerek park ettiği aracını çalmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi tarafından suçlu bulunarak mahkum edilmiştir. Ancak, suçun hukuki nitelendirmesi yanlış yapılmıştır. Suç, 5231 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesinde düzenlenen hırsızlık suçudur. Sanığın daha önceki bir suçtan dolayı aldığı ceza da dikkate alınarak tekerrür cezası uygulanması gerekmektedir. Bu bağlamda, Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesi'nin verdiği resmi belgede sahtecilik suçundan 3 yıl hapis cezasına çarptırılan sanığın, bu cezası tekerrüre esas alınmalıdır. Diğer yönleri usul ve yasaya uygun olan hüküm, düzeltilerek onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5231 sayılı TCK'nın 142/1-b maddesi (Hırsızlık Suçu)
- 5275 sayılı Kanun'un 108/2. maddesi (Mükerrir Sanıkların Koşullu Salıverme Süresine Eklenecek Miktarın Belirlenmesi)
- 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi (Hak Yoksunluklarının Uygulanması)

2. Ceza Dairesi 2018/4313 E. , 2019/9013 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, şikayetçi ...’ün kilitleyerek park ettiği aracını çalması şeklindeki eyleminin; 5231 sayılı TCK’nın 142/1-b maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu gözetilmeden, suçun hukuki nitelendirilmesinde yanılgıya düşülerek aynı Kanun"un 142/1-e maddesi gereğince uygulama yapılması, her iki bentte öngörülen cezaların aynı olması nedeniyle sonuca etkili görülmediğinden bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydına göre Aydın 3. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.09.2011 gün ve 2010/522 E- 2011/409 K sayılı ilamında yer alan resmi belgede sahtecilik suçundan verilip 28.11.2011 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasının daha ağır olması sebebiyle tekerrüre esas alınması gerekirken, İncirliova Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2007 gün ve 2006/105 E- 2007/5 K sayılı ilamına konu 765 sayılı TCK"nın 491/1 maddesindeki hırsızlık suçu nedeniyle verilip 12/06/2007 tarihinde kesinleşen 1 yıl 2 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı Kanun"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün olduğundan, sanık hakkında Aydın 3.Asliye Ceza Mahkemesinin 15.09.2011 gün ve 2010/522 E- 2011/409 K sayılı ilamında yer alan resmi belgede sahtecilik suçundan verilip 28.11.2011 tarihinde kesinleşen 3 yıl hapis cezasının tekerrüre esas alınmasına, ancak aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkı korunarak, 5275 sayılı Kanun"un 108/2. maddesi gereğince mükerrir olan sanık hakkında koşullu salıverme süresine eklenecek miktarın, İncirliova .Asliye Ceza Mahkemesinin 25.01.2007 günlü, 2006/105 Esas, 2007/5 karar sayılı ilamdaki 1 yıl 2 ay hapis cezası esas alınarak belirlenmesine karar verilmek suretiyle diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 16/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.