Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK’nın 85/1, 22/3-6, 62/1, 50/1-a, 52/2-4. maddeleri gereğince mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Suç tarihinde sanığın alkollü vaziyette komyonet tipi aracıyla ikametinin önüne geldiği, sol ön kapısı açık şekilde eşiyle tartıştıkları eşinin kendisini araçtan indirmek üzere çekiştirdiği, dengesini kaybedip araçtan düştüğü, el freninin çekili olmaması ve aracın yokuşta bulunması nedeniyle geriye doğru kaymaya başladığı, açık olan kapının sanığın eşine çarpması sonucu araç altında kalan eşi üzerinden sol ön teker geçmesi sonucu öldüğü, sanığın da aracın altında kalarak yaralandığı, kendi beyanına göre aşırı alkollü, olay tarihli adli raporuna göre alkolmetreyi üfleyemeyecek kadar alkollü olduğu tespit edilen sanığın emniyetli şekilde araç sevk ve idare edemeyecek kadar alkollü olarak araçla ikameti önüne gelerek el frenini çekmemesi şeklindeki kusurlu eyleminde bilinçli taksir koşullarının oluştuğunun kabul ve tespit edildiği olayda;
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre sanık müdafinin bilinçli taksirin koşullarının oluşmadığına yönelik yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine ancak;
TCK"nın 50/6. maddesinde bulunan ""yaptırım"" ibaresinin, 01.03.2008 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanan 26.02.2008 tarihli ve 5739 sayılı Kanunun 4. maddesi ile ""tedbirin"" olarak değiştirilmesi ile, sözü edilen maddenin birinci fıkrasının ""a"" bendi uyarınca hapis cezasının paraya çevrilmesi seçenek yaptırım, diğer bentlerde düzenlenen hususların ise seçenek tedbir niteliğinde olduğu, TCK"nın 50/6. maddesinde hükmün kesinleştikten sonra Cumhuriyet savcılığınca yapılan tebligata rağmen otuz gün içinde seçenek tedbirin gereklerinin yerine getirilmesine başlanmaması veya başlanıp da devam edilmemesinin sonuçlarının düzenlendiği, somut durumda ise sanık hakkında bir tedbir niteliğini haiz olmayan, uzun süreli hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine karar verildiği, kaldı ki bu durumun hükmün tesisi aşamasında değil, hükmün kesinleşmesinden sonra infaz aşamasında nazara alınacağı hususu gözetilmeksizin, infazı kısıtlar biçimde karar tesis edilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün (8) ile numaralandırılan paragrafının hükümden çıkarılmak suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA; 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.