Taksirle Yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/7625 Esas 2020/7378 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle Yaralama
Hüküm : CMK"nın 223/2-e. maddesi uyarınca beraat

Taksirle yaralama suçundan sanığın beraatine ilişkin mahalli Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Olay günü, sanığa ait iş yerinin önünde bulunan çöp torbalarından sızan sıvı yağın zemini kaygan hale getirmesi nedeniyle yoldan geçen müştekinin kayarak düşmesi neticesinde basit tıbbi müdahale ile giderilebilir şekilde yaralanması ile sonuçlanan olayda, sanığın, komşu esnafların da çöplerini aynı noktaya bıraktığına, kendi iş yerinin sıvı yağlarını biriktirerek geri dönüşüm için başka bir firmaya verdiğine, sızan yağın hangi iş yerine ait olduğunun belli olmadığına ancak kendi iş yerine ait olamayacağına dair tüm aşamalarda vermiş olduğu beyanları ile kolluk tarafından düzenlenen tutanak ve tespite göre de başka iş yerlerince de çöp poşetlerinin bırakıldığı, buna göre de çöpün sanığa ait iş yerine ait olduğuna ilişkin kesin bir delil olmadığı hususu göz önünde bulundurulduğunda, sanığın atılı suçu işlediğine dair her türlü şüpheden uzak kesin ve inandırıcı delil elde edilememesi nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince verilen beraat kararının yerinde olduğu değerlendirilerek tebliğnamede bu yönde bozma öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılama sonunda, yüklenen suçun sanık tarafından işlendiğinin sabit olmadığı gerekçe gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan, mahalli Cumhuriyet savcısının sanığın mahkumiyetine karar verilmesi gerektiğine ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, beraate ilişkin hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.