MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya kapsamından ve UYAP"tan yapılan incelemede, 22/03/2018 tarihinde tefhim edilen kararı. 27/03/2018 tarihli ve itiraz konulu dilekçesi ile temyiz eden sanığın temyiz isteminin süresinde olduğu anlaşıldığından, tebliğnamedeki görüşe iştirak edilmemiş; 5271 sayılı Kanun"un 231. maddesinin 8. fıkrasında, hükmün açıklanmasının geri bırakılması halinde, denetim süresi içinde dava zamanaşımının duracağı ve maddenin 11. fıkrasında, denetim süresi içinde kasten yeni suç işlenmesi halinde mahkemece hükmün açıklanacağı düzenlenmiş olup, duran zamanaşımının, denetim süresi içinde işlenen suçtan dolayı verilen hükümlülük kararının kesinleşmesi koşuluyla suçun işlendiği tarihte yeniden işlemeye başlayacağı, dosya kapsamına göre hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararının kesinleştiği 18/09/2013 tarihi itibariyle duran zamanaşımının 09/03/2017 tarihinde kesinleşen sonraki mahkûmiyete konu suçun işlendiği 03/02/2016 günü yeniden işlemeye başladığı belirlenerek yapılan incelemede;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanık hakkında 6. Ceza Dairesinin 08/04/2013 tarihli bozma kararından önce kurulan 28/07/2006 tarihli ilk hükümde hükmolunan 7 ay 6 gün hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nın 50. maddesi uyarınca 4.320,00 TL adli para cezasına çevrilmesine karar verilmesi ve hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine Yargıtay 6. Ceza Dairesinin 08/04/2013 tarih ve 2009/19670 Esas, 2013/7674 Karar sayılı ilamıyla hükmün açıklanmasının geri bırakılması koşullarının değerlendirilmesi gerekçesiyle bozulması karşısında, her ne kadar daha önce hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilmesi nedeniyle hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine yasal olanak bulunmamakla birlikte, bozma öncesinde hükmedilen 4.320.00 TL adli para cezasının sanık lehine kazanılmış hak oluşturduğu gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA, ancak bu aykırılığın aynı Kanun"un 322. maddesi gereğince düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b, 143, 35. maddeleri uyarınca tayin olunan 7 ay hapis cezasının, CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hak gözetilerek, 4.320,00 TL adli para cezası üzerinden infazının yapılmasına, mahkemenin takdirine göre üçer ay ara ile 8 eşit taksit halinde ödenmesine ve hüküm fıkrasından aynı Kanun"un 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin kısmın çıkartılmasına karar verilmek suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/05/2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.