Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2015/15869 Esas 2016/5612 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi


Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.


- K A R A R -

Davacı vekili, müvekkili tarafından davalı aleyhine faturalara dayalı cari hesap bakiye alacağın tahsili için girişilen icra takibinin kısmi itiraz sonucu durduğunu ileri sürerek itirazın iptali ile takibin devamına ve icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacının alacağına dayanak yaptığı bazı faturalar içeriği emtianın müvekkiline teslim edilmediğini, bunun üzerine davacıya iade faturasının düzenlendiğini ve fakat faturanın davacı tarafından kabul edilmediğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporu sonucunda, davalı şirketin ticari defterlerinde davacıya borçlu göründüğü, davacının davalıdan olan bakiye alacağının 3.937,12 TL olarak tespit edildiği, davalının takibe kısmi itirazında haksız olduğu gerekçesiyle davasının kısmen kabulüne davalının takibe itirazının 3.937,12 TL asıl alacak üzerinden iptaline, 3095 sayılı kanuna göre değişen oranlarda asıl alacağa takip tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasına, fazlaya ilişkin istemin reddine, davacı lehine icra inkar tazminatı hükmedilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin yerinde görülmeyen aşağıdaki bent dışındaki öteki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Davacı icra takibindeki talebinde asıl alacağın takip tarihinden itibaren işleyecek %9 oranı üzerinden reeskont faizi ile birlikte tahsilini istemiş olmasına karşın, mahkemece asıl alacağa takip tarihinden itibaren değişen oranlarda avans faizi yürütülmesi doğru değil ise de yapılan bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden davalı vekilinin bu hususa ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile kararın 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı Kanun"un geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’un 5236 sayılı Kanun"un 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.


SONUÇ : Yukarıda açıklanan 1 nolu bent uyarınca davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. bendinin yer alan “3095 sayılı kanuna göre değişen oranlarda asıl alacağa takip tarihinden itibaren avans faizi uygulanmasına, ” cümlesinin çıkarılmasına, çıkarılan bu sözcüğün yerine "bu alacağa takip tarihinden itibaren %9 oranını aşmamak kaydıyla reeskont faizi yürütülmesine” şeklindeki rakam ve sözcük dizisinin yazılması suretiyle hükmün düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine 04/04/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.