MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanıklar ... ve ... hakkında 6136 sayılı Kanun"a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.01.2018 tarih ve 2017/12-463 Esas ve 2018/20 sayılı Kararı uyarınca, sanıklar hakkında hükmolunan adli para cezalarının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtaratı yapılmış ise de; 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi infaz aşamasında resen gözetilebileceğinden, tebliğnamenin (4) numaralı görüşüne iştirak edilmemiş ve bu husus bozma nedeni yapılmamıştır.
Sanıklar hakkında hükmedilen hapis cezaları yönünden; Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53/1. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye ve uygulamaya göre sanıkların temyiz sebeplerinin reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
2) Sanık ... hakkında mağdur ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne ilişkin temyiz sebeplerinin incelenmesinde;
Sanığın mağduru 6136 sayılı Kanun kapsamında yasak niteliği haiz tabanca ile üç kez ateş etmek suretiyle, Malatya Adli Tıp Şube Müdürlüğünün 07.01.2015 tarihli raporuna göre, sol omuz anteriorunda 1x3 cm cilt laserasyonuna, sol gluteus lateralinden bir adet ateşli silah giriş yaralanmasına, sol uyluk medialinde bir adet ateşli silah çıkış yaralanmasına neden olacak ve basit tıbbi müdahale ile giderilemeyecek şekilde yaralaması şeklinde gerçekleşen olayda; sanık ile mağdur arasında öldürmeyi gerektirir husumet bulunmaması, mağdurun yara yerleri ve nitelikleri, sanığın mağduru üç kez ateş ederek yaraladıktan sonra mani hal bulunmadığı halde eylemine kendiliğinden son verip olay yerinden ayrılması birlikte değerlendirildiğinde, sanığın eylemini kasten yaralama olarak kabul eden mahkemenin kabul ve uygulamasında isabetsizlik bulunmadığından, tebliğnamenin (1) numaralı bozma görüşüne iştirak edilmemiştir.
Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas-2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de, bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi uyarınca tayin edilen "1 yıl 8 ay" hapis cezasının, TCK"nin 86/3-e maddesi uyarınca (1/2) oranında artırılması sırasında, hesap hatası yapılarak "1 yıl 18 ay" hapis cezası yerine "2 yıl 3 ay" hapis cezasına ve TCK"nin 62/1. maddesi uyarınca (1/6) oranında indirim uygulanması sırasında hesap hatası yapılarak "1 yıl 13 ay" hapis cezası yerine, "2 yıl 1 ay" hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle sanık hakkında fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenden dolayı 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK’un 322. maddesi gereğince, hükümde TCK"nin 86/3-e maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan "2 YIL 6 AY" ibaresi çıkartılarak, yerine "1 YIL 18 AY" ibaresinin eklenmesi, TCK"nin 62. maddesinin uygulanmasına ilişkin paragrafta yer alan "2 YIL 1 AY" ibaresi çıkartılarak yerine "1 YIL 13 AY" ibaresinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 07.10.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.