Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4450 Esas 2020/5124 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4450
Karar No: 2020/5124
Karar Tarihi: 20.10.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/4450 Esas 2020/5124 Karar Sayılı İlamı

Özet:

İstanbul 25. Ağır Ceza Mahkemesinin 2018 yılındaki kararına yapılan temyiz başvurusu, Ceza Dairesi tarafından reddedilmiştir. Suç, silahlı terör örgütüne üye olmak olarak belirlenmiş ve TCK'nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi delaletiyle 5/1, TCK'nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararı verilmiştir. Kararın gereksiz olduğu belirtilen ByLock tespit ve değerlendirme tutanaklarının dosyaya gelmeden verilmesi, sonucu etkilememiştir. Temyiz dilekçesinde ileri sürülen nedenler kabul edilmediği için temyiz davanın esastan reddedilmesine hükmedilmiştir. Kanun maddeleri ise şu şekildedir:
- TCK'nın 314/2 maddesi: Silahlı terör örgütüne üye olmak suçu
- 3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi: Terör eylemlerinde bulunmak, yöneticiliğini yapmak, terör örgütüne üye olmak veya propagandasını yapmak gibi eylemler suç olarak kabul edilir.
- 5/1 maddesi: Verilebilecek hapis cezası süreleri
- TCK'nın 62 maddesi: Birden fazla kişinin birlikte işlediği suçlarda verilecek cezalar
- 53/1-2-3 maddeleri: Ceza indirimi sebepleri
- 58/9 maddesi: Hapis cezası süresi kadar adli para cezası verilmesi
- 63. maddesi: Uzlaşma düzenlemesi

16. Ceza Dairesi 2019/4450 E. , 2020/5124 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
İlk Derece Mahkemesi : İstanbul 25. Ağır Ceza Mahkemesinin 31.05.2018 tarih ve 2017/159 - 2018/140 sayılı kararı
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi delaletiyle 5/1, TCK"nın 62, 53/1-2-3, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurularının esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Dosya kapsamında ki diğer delillerin atılı suçun sübutu için yeterli olduğu görülmekle, sanıkların ByLock kullanıcısı olduğunu bildiren ayrıntılı ByLock tespit ve değerlendirme tutanaklarının dosyaya gelmesi beklenilmeden karar verilmesi sonuca etkili bulunmamış, her ne kadar gerekçede sanık ... için “savunmasında da bylock programını apple store"dan indirerek kullandığını kabul ettiği,” belirtilmiş ise de, sanığın aşamalarda suçlamaları inkara yönelik beyanlarda bulunduğu anlaşılmakla gerekçedeki belirtilen bu husus yazım hatası olarak görülmüştür.
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği,
aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık ... ve sanıklar müdafilerinin temyiz dilekçelerinde ileri sürdükleri nedenler yerinde görülmediğinden CMK"nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın İstanbul 25. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.