Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ... hakkında yapılan duruşma sonunda; sanığın mahkumiyetine ilişkin İzmir 20. Asliye Ceza Mahkemesi"nce verilen 16.07.2014 tarih ve 2013/415-2014/586 E.-K. sayılı hükümlerin sanık tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 19.09.2017 tarih ve 2016/1132-2017/9150 E.-K. sayılı ilamı ile düzeltilerek onanmasına karar verildiği, bu karara karşı Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15.01.2020 tarih ve 2019/124456 sayılı yazısı ile özetle, “atılı suçların geceleyin işlendiği sabit olmadığı halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 143 ve 116/4. maddeleri uygulanarak fazla ceza tayini ile tekerrüre esas alınan ilamın suç tarihinden sonra kesinleşmesi nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağı” belirtilerek itiraz talebinde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle okunarak gereği görüşülüp düşünüldü:

T Ü R K M İ L L E T İ A D I N A

Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın 15.01.2020 tarih ve 2019/124456 sayılı itiraz istemi yerinde olduğundan KABULÜ ile;
Dairemizin 19.09.2017 tarih ve 2016/1132-2017/9150 E.-K. sayılı kararının kaldırılarak yeniden yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak anılan maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
1-Müştekinin hazırlık ifadesinde, işyerini 06.04.2013 günü saat 03:30 sıralarında kapattığını ve sabah saat 08:30 sıralarında açtığında işyerinden hırsızlık yapıldığını fark ettiğini söylediği, aynı gün saat 23:20’de içerisinde müştekinin işyerinden çalınan alkollü içeceklerden bir kısmının bulunduğu araçla seyir halindeyken yakalanan sanıkların ise atılı suçları işlemediklerini söyleyerek suç saatine ilişkin herhangi bir beyanda bulunmadıklarının anlaşılması karşısında, eylemlerin gece sayılan zaman diliminde işlendiği kesin olarak tespit edilemediğinden, sanık hakkında hırsızlık suçu nedeniyle hükmolunan cezadan 5237 sayılı TCK"nın 143. maddesi uyarınca artırım yapılamayacağı ve işyeri dokunulmazlığının ihlali suçu nedeniyle aynı Kanun’un 116/4. maddesinin uygulanma şartlarının oluşmadığının gözetilmemesi,
2-UYAP üzerinden alınan kesinleşme şerhine göre, 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına dayanak yapılan İzmir 21. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 11.10.2011 tarih, 2010/722 Esas ve 2011/435 Karar sayılı ilamının suç tarihinden sonra 24.12.2014 tarihinde kesinleşmiş olması nedeniyle tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz istemi bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 325. maddesi uyarınca bozmanın (I) numaralı bendinin kararı temyiz etmeyen hükümlü ...’e SİRAYETİNE, 18.02.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.