Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4951 Esas 2018/6295 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/4951
Karar No: 2018/6295

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/4951 Esas 2018/6295 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Ancak, sanık hakkında 5237 sayılı TCK'nın 109/5. maddesinin uygulanmaması gerektiği yönündeki bir karşı oy ve oy çokluğuyla karar verilmiştir. Karşı oyda, sanığın mağdureyi evlenmek amacıyla kaçırmaya teşebbüs ettiği ancak evlenme dışında cinsel amaç taşıyan bir eylem sergilemediği, evlenmenin cinsel amaç olarak kabul edilemeyeceği ve bu nedenle 109/5. maddesinin uygulama koşullarının bulunmadığı belirtilmiştir.
Kanun maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi (iptal kararı)
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 109/5. maddesi (uygulanmama kararı)

14. Ceza Dairesi 2015/4951 E. , 2018/6295 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 25.10.2018 tarihinde üye ..."in sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 109/5. maddesinin uygulanmaması gerektiği yönündeki karşı oyu ve oy çokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY

Sanığın mağdureyi evlenmek amacıyla kaçırmaya teşebbüs ettiği olayda, TCK"nın 109/5. madde ve fıkrasının uygulanabilmesi için bizatihi cinsel amaçla eylemin gerçekleştirilmesinde zorunluluk bulunduğu, sanığın mağdureye yönelik cinsel söz ve davranışının bulunmadığı, evlenme dışında mağdurenin cinsel amaçla kaçırıldığına dair dosyaya yansıyan herhangi bir delilin de olmadığı, evlenme amacının cinsel amaç olarak kabulü halinde TCK"nın 109/5. madde ve fıkrasının kıyasa yol açacak biçimde geniş yorumlanması sonucunu doğuracağı bunun TCK"nın 2/3. madde ve fıkrasına aykırılık oluşturacağı, dolayısıyla evlenmenin cinsel amaç olarak kabul edilemeyeceği bu nedenle olayda 5237 sayılı TCK"nın 109/5. maddesinin uygulama koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, anılan nedenlerle mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çoğunluğun görüşüne katılmıyoruz.