ESAS NO : ...
KARAR NO : ...
T.C.
YARGITAY
... Hukuk Dairesi

ESAS NO : ....
KARAR NO :...
Y A R G I T A Y İ L A M I

MAHKEMESİ :...
TARİHİ : 17/06/2015
NUMARASI : 2014/365-2015/356
DAVACI :... vek. Av...
DAVALI :..

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -


Davacı vekili, müvekkili aleyhine davalı tarafından bonoya dayalı olarak icra takibine girişildiğini, icra dosyasına borcu kabul ve ödeme taahhüdünde bulunulduğunu, ancak taahhüdü ihlalden ceza davası açıldığını, bu arada davalıya haricen kısmi ödemelerde bulunulduğunu, kalan bakiyenin de ödendiğini, davalıya borcun kalmadığı halde davalının icra takibine devam ettiğini ileri sürerek icra takibinden dolayı borçlu olmadığının tespitine ve %40 tazminata karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacının ödemelerini yazılı delillerle ispatlaması gerektiğini belirterek davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama ve toplanan deliller sonucunda, davacı borçludan tahsil edilen alacak miktarının toplam 2.900,00 TL olduğu, bakiye asıl alacak ve faiz miktarı yönünden borcun devam ettiği, davalı alacaklının davacının harici ödemelerini icra dosyasına bildirmediği, bu ödemeler yönünden mükerrer tahsilatın amaçlandığı, bu itibarla davacı lehine tazminat koşullarının oluştuğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne icra takibinden dolayı davacının toplam 2.900,00 TL ödeme yaptığının ve bu miktarda borçlu olmadığının tespitine, fazlaya ilişkin istemin reddine ve davacı lehine kötü niyet tazminatına karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin aşağıdaki bent dışındaki öteki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-İcra ve İflâs Kanunu’nun (İİK’nun) 72,V hükmüne göre, borçluyu menfi tespit davası açmaya zorlayan takibin haksız ve kötüniyetli olduğunun anlaşılması koşuluyla davalı alacaklının tazminata mahkûm edilmesi gerekir. Somut olayda, davalı takibinde haksız ise de kötü niyetli olduğu kanıtlanamadığından kötü niyet tazminatına hükmedilmemesi gerekirken davalının %20 oranında tazminata mahkum edilmesi doğru görülmemiştir.




SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte belirtilen nedenlerle hükmün BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 04/04/2016gününde oybirliğiyle karar verildi.




Aslı gibidir.
Karşılaştırıldı. T.G