Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından kusur belirlemesi, tazminatlar ve nafakalar yönünden; davalı kadın tarafından ise tazminatlar ile nafakaların miktarları ve vekalet ücreti yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davalı kadının tüm, davacı erkeğin ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2- Mahkemece davacı erkek tanıklarının beyanlarının daha çok korumaya yönelik olduğu, davalı kadın tanıklarının beyanlarının ise daha somut ve samimi olduğu gerekçesiyle boşanmaya sebep olan olaylarda davacı erkek daha fazla kusurlu kabul edilmiş, davalı kadın yararına yoksulluk nafakası, maddi ve manevi tazminata hükmedilmiştir. Aksine ciddi ve inandırıcı delil ve olaylar bulunmadıkça asıl olan tanıkların gerçeği söylemiş olmalarıdır (6100 s. HMK m. 255). Dosyada davacı erkek tanıklarının olmamışı olmuş gibi ifade ettiğini kabule yeterli delil ve olgu da yoktur. O halde; toplanan deliller ve tanık anlatımlarından davalı kadının, davacı erkeğe ve davacı erkeğin annesine fiziksel şiddet uyguladığı ve küfür ettiği, davacı erkeğin ilk evliliğinden olan kızını eve almadığı, davacı erkeğin ve kardeşinin de davalı kadına fiziksel şiddet uyguladığı ve birlik görevlerini yerine getirmediği anlaşılmaktadır. Gerçekleşen bu duruma göre, boşanmaya sebep olan olaylarda davalı kadının erkeğe göre daha fazla kusurlu olduğunun kabulü gerekir. Ağır kusurlu olan taraf yararına yoksulluk nafakasına hükmedilemeyeceği gibi, boşanmada az kusurlu olan taraf, maddi ve manevi tazminatla sorumlu tutulamaz (TMK m. 174/1-2). Bu husus nazara alınmadan davalı kadın yararına yoksulluk nafakası ile maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi usul ve yasaya aykırı bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, hükmün bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda l. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 136.00 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi. 27.03.2017 (Pzt.)