Mahkemesi : İskenderun 1. İş Mahkemesi
Tarihi : 24/01/2013
Numarası : 2011/788-2013/57

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine
2-Davacı vekili, davacının 03/03/2006-09/03/2009 tarihleri arasında kalıp bakım onarım ustası olarak davalı işyerinde çalıştığını, emeklilik nedeniyle işten ayrıldığını, kıdem tazminatı ile kullanmadığı yıllık izin ücretlerinin kendisine ödenmediğini, davacının günde 2 saat fazla mesai yapmasına rağmen fazla çalışma ücretinin ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti isteğinin hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı vekili, kıdem tazminatının davacıya ödendiğini, kullanmadığı yıllık izinlerine ilişkin izin ücreti alacağının da banka hesabına yatırıldğını, fazla mesai ücreti alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda, tanık beyanlarından yola çıkılarak, davacının haftada 2 gün günde 9 saat, 3 gün günde 10,5 saat ve haftada 1 gün günde 7 saat çalıştığı, haftalık fazla çalışma süresinin 11,5 saat olduğu kabul edilerek hesaplanan miktarlara göre isteğin kabulüne karar verilmiştir.
Somut olayda, davacı dava dilekçesinde fazla çalışma süresinin günlük 2 saat olduğunu beyan edip, bu süreye göre fazla çalışma ücreti istemiş olmasına rağmen HMK.nun 26. maddesine aykırı olarak talep aşılarak haftada 1 gün 7 saat çalıştığı için fazla çalışması bulunmadığı tespit edilmesine rağmen haftada 3 gün 3 saatin üzerinde fazla çalışma yaptığının kabulüyle haftalık 11,5 saat fazla çalıştığını kabul ederek hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek ve fazla mesai süresinin ve ücretinin hesabında milli bayram ve genel tatil günlerinin dışlanmamış olması ayrıca ıslah dilekçesinde artırdığı miktarlara faiz talep etmediği halde ıslahla artırılıp hüküm altına alınan miktarlara faiz yürütülerek talepten fazlasına karar verilmesi isabetsizdir.
O halde davalı vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ:Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.