MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Kayseri 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 27/11/2017 tarih ve 2015/333 E- 2017/533 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/11/2018 tarih ve 2018/421 E- 2018/1126 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin mobilya üretimi işi yaptığını, "İpek" adıyla markalaştığını, 2014/06123 sayılı endüstriyel tasarım tescil belgesi bulunduğunu, davalı tarafın müvekkilinin tescilli tasarımınına konu ürünleri üreterek satışa arz ettiğini ileri sürerek, davalı tarafın ürettiği ürünlerin üretim ve satışlarının durdurulmasını, tecavüzün önlenmesini, üretime yarayan makinelere el konulmasını, şimdilik 1.000 TL maddi, 20.000 TL manevi tazminata hükmedilmesini, hükmün ilanına karar verilmesini istemiştir. Islah dilekçesi ile maddi tazminat talebini 3.000 TL"ye yükseltmiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
İlk Derece Mahkemesince, davalıya ait katalogda yer alan "Adel Maxi" ibareli köşe ve kanepe formundaki koltukların, davacı adına 2014/06123-1 ve 2 sıra no ile tescilli tasarımla aynı olduğu, 2014/06123-3 nolu tasarımın görünüm özelliklerinin davacı kataloğunda yer alan "Adel Maxi" ibareli takımda yer alan berjer koltuğun görünüm özelliklerinden farklı bulunduğu, davalının incelenen kanuni defter ve kayıtlarına müstenit satış faturalarında, davaya konu "Adel", "Adel Maxi", "ADEL Köşe" ibareli koltuklarla ilgili bilgiye rastlanmadığından, davacı lehine 554 sayılı KHK 52/2-b maddesi çerçevesinde maddi tazminat hesaplanamadığı, davalının iş yerinde üretimde kullanılan araçların hangilerinin doğrudan doğruya uyuşmazlık konusu ürünler için kullanıldığı hususunda bir inceleme, değerlendirme ve tespit yapılmadığı gerekçesiyle davalıya ait "adel maxi" ibareli koltukların (köşe ve kanepe formundaki koltuklar) görünüm özelliklerinin, davacı adına 2014/06123-1 ve 2 sıra no ile tescilli tasarımla aynı olduğundan, bu ürünlerin üretimi ve satışlarının durdurulmasına, müdahalesinin önlenmesine, bu ürünlerin içerisinde yer aldığı katalogların toplatılmasına, 2014/06123-3 nolu tasarım yönünden talebin reddine, internet sitesinden kaldırılması talebinin konusuz kalması nedeniyle bir karar verilmesine yer olmadığına, davacı tarafın üretmeye yarayan hammadde, kalıp ve makinalara el konulması talebinin reddine, 1.000 TL maddi tazminatın dava tarihinden itibaren 2.000 TL maddi tazminatın ıslah tarihinden itibaren, 5.000 TL manevi tazminatın dava tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin talebin reddine, hüküm özetinin masrafı davalıdan alınarak ulusal gazetelerden birinde ilanına karar verilmiştir.
Karara karşı davalı vekilince istinaf isteminde bulunulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesince, İlk Derece Mahkemesinin vakıa ve hukuki değerlendirmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığı ve mahkemece görüşüne başvurulan uzman bilirkişi incelemesine dayanılarak yazılı şekilde karar verilmesinde bir isabetsizliğin olmadığı gibi HMK."nın 357/1. maddesi uyarınca, dava dilekçesinin ve bilirkişi raporunun kendisine tebliğine rağmen savunmada bulunmayıp, bilirkişi raporuna da itiraz etmeyen davalının, İlk Derece Mahkemesinde ileri sürmediği savunmalarının dinlenemeyeceği ve yeni delillere dayanamayacağı gerekçesi ile davalı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 373,58 TL temyiz ilam harcının temyiz edenden alınmasına, 27/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.