Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/2357 Esas 2017/7979 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/2357
Karar No: 2017/7979
Karar Tarihi: 22.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2016/2357 Esas 2017/7979 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2016/2357 E.  ,  2017/7979 K.

    "İçtihat Metni"


    ... Ekonomi Bankası A.Ş. vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... Kılınç aralarındaki dava hakkında ... 3. Asliye Hukuk Mahkemesinden (Tüketici Mahkemesi sıfatıyla) verilen 03/08/2015 gün ve 2015/175-2015/509 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    KARAR

    Davacı, davalının bankadan konut kredisi kullandığını, banka tarafından dosya masrafı adı altında tahsil edilen 2.437, 50 TL nin iadesi için davalının tüketici hakem heyetine başvurduğunu, talebinin kabul edildiğini belirterek Kahramanmaraş Valiliği Tüketici Sorunları ... Heyeti Başkanlığının vermiş olduğu 26/01/2015 tarih ve 2015/265 sayılı kararının iptalini talep etmiştir.
    Davalı davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, Kahramanmaraş Valiliği Tüketici Sorunları Hakem Heyeti Başkanlığının vermiş olduğu 26/01/2015 tarih ve 2015/265 sayılı kararının onaylanmasına karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
    Dava, 6502 Sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun"un 70. maddesi gereğince Tüketici Hakem Heyeti tarafından verilen kararın iptali isteğine ilişkindir. Anılan Yasanın 68/1.maddesine göre; “Değeri iki bin iki yüz Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda ilçe tüketici hakem heyetlerine, üç bin üç yüz Türk Lirasının altında bulunan uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine, büyükşehir statüsünde bulunan illerde ise iki bin iki yüz Türk Lirası ile üç bin üç yüz Türk Lirası arasındaki uyuşmazlıklarda il tüketici hakem heyetlerine başvuru zorunludur. Bu değerlerin üzerindeki uyuşmazlıklar için tüketici hakem heyetlerine başvuru yapılamaz.” Aynı Yasanın 70/5.maddesine göre; “Tüketici hakem heyeti kararlarına karşı yapılan itiraz üzerine tüketici mahkemesinin vereceği karar kesindir.” Mahkemece yasanın 70/4. maddesi gereğince yapılan inceleme sonucu verilen karar kesin olup bu karara karşı tarafların temyiz hakkı bulunmamaktadır. Bu nedenle davacının temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 70/5. maddesi gereğince kesin karara karşı temyiz yoluna başvurulduğundan davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, 22/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.