MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraflar vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; müvekkilinin iş sözleşmesinin haklı neden olmaksızın işverence feshedildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile ödenmediğini iddia ettiği bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının haklı nedene dayanmaksızın iş sözleşmesini feshettiğini, davacı iddialarının gerçeği yansıtmadığını beyanla, davanın reddini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporlarına dayanılarak davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı taraf vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında; davacının fazla çalışma yapıp yapmadığı hususu uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. Ücret bordrolarına ilişkin kurallar burada da geçerlidir. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp kanıtlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Çalışma düzeninin ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, yazılı belgelerle kanıtlanamaması durumunda, tanık beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada göz önüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Somut olayda, davacı işçi haftanın 7 günü, 07.00-24.00 saatleri arasında çalıştığını ileri sürmüş; davalı yan taraflar arasında fazla çalışma ücretinin, aylık ücretin içinde olduğuna dair düzenlemenin öngörüldüğünü, buna göre ödenmeyen fazla çalışma ücretinin bulunmadığını savunmuştur. İş sözleşmesinin eki niteliğindeki, davacının imzasını içeren çalışma kurallarının 2. maddesinde yasal sınırlar içerisinde kalan fazla çalışma ücretinin aylık ücrete dahil olduğu, bunun için ayrıca fazla çalışma ücreti ödenmeyeceği belirtilmiştir. Hükme esas alınan bilirkişi raporlarında, bu düzenlemeye göre; yıllık 270 saati aşan fazla çalışmalar için fazla çalışma ücret talebinin mümkün olacağı değerlendirilmiştir. Taraflarca davacının çalışma sistemine ilişkin işyeri kaydı sunulmamış, dinlenen tanık anlatımlarının ortalamasına göre; davacının bir hafta haftanın 6 günü, diğer hafta haftanın 7 günü çalıştığı, böylece ayda 2 kez hafta tatili iznini kullandığı ve 08.00- 19.00 saatleri arasında çalıştığı, buna göre bir hafta 15 saat, bir hafta 25 saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek yıllık 270 saat aşan fazla çalışma ücret alacağı hesaplanmıştır. Dairemizin incelemesinden geçen ve aynı şantiyede davacı ile birlikte çalışan işçi tarafından açılan 2016/5526 Esas sayılı dosyada, uyulan bozma ilamına göre bu işçinin; yapılan işin niteliği, tanık anlatımları ve çalışmanın yapıldığı mevsim şartları dikkate alınarak haftada on iki saat fazla çalışma yaptığının kabul edildiği görülmektedir. Bu itibarla, dosya kapsamındeki deliller, topograf olarak çalışan davacının yaptığı işin niteliği ve bu çalışmanın yapıldığı mevsim şartları nazara alınarak davacının da haftada on iki saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine daha uygun düşecektir.
3-Kabule göre de, mahkemece uygulanan indirim sebebi ile reddedilen alacak miktarları sebebiyle davalı lehine vekalet ücretinin takdir edilmesi hatalı olmuştur.
Sonuç: Temyiz olunan kararın yukarıda açıklanan sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 24.10.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.