Nitelikli dolandırıcılık suçundan sanıklar ..., ..., ..., ..., ..., ..., ..., ... haklarında yapılan yargılama sonunda; ... ... 6. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 29/03/2011 gün ve 2011/1 Esas, 2011/170 Karar sayılı hükümlerin katılan vekili ve sanık ... müdafii tarafından temyiz edildiği, Dairemizin 09/06/2014 günlü 2013/2609 Esas ve 2014/6218 Karar sayılı ilamı ile bozma yönündeki kararına karşı mahkemece 18/11/2014 gün ve 2014/322 E. 2014/348 K. sayılı karar ile direnildiği, Yargıtay C.Başsavcılığının 29/04/2015 tarih ve 2015/54918 sayılı tebliğnamesi ile de dosyanın Ceza Genel Kuruluna gönderildiği, ancak Ceza Genel Kurulunun 14/12/2016 tarih ve 2015/403 E. 2016/1553 K. sayılı kararı ile 02/12/2016 tarihli Resmi Gazete yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 36 ve 38. maddelerine göre direnme kararı yönünden öncelikle Dairemizce incelenmesinde zorunluluk bulunan dosyanın gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Dairemizin 09/06/2014 günlü bozma kararı usul ve yasaya uygun olduğu ve yeniden yapılan inceleme sonucunda kararda bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmakla 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddesi uyarınca, dosyanın direnme konusunda karar verilmek üzere Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderilmesi için Yargıtay C.Başsavcılığına TEVDİİNE, 14/09/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.