Taraflar arasındaki “işçilik alacağı” davasından dolayı yapılan yargılama sonunda; Ankara 14.İş Mahkemesi’nce davanın kısmen kabulüne dair verilen 24.02.2010 tarih, 843- 100 sayılı kararın incelenmesi davacı vekili ve davalı vekilince istenilmesi üzerine, Yargıtay 9.Hukuk Dairesi’nin 25.06.2012 gün ve 17566-24299 sayılı ilamı ile;
(...1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Somut olayda mahkemece, davacının fazla çalışma ücreti % 5 fazla alacağı ve genel tatil ücreti % 5 fazla alacaklarında gerekçe gösterilmeden % 85 oranında takdiri indirim yapılmıştır.
Davacının kıdemi 1 yıl 7 ay olup, davanın, fesih tarihinden itibaren yaklaşık 5 yıl sonra açılması dikkate alındığında, mahkemece yapılan hakkaniyet indirim oranı az olup daha yüksek bir oranda indirime gidilmemesi bozmayı gerektirmiştir...)
gerekçesi ile bozulmasına karar verilerek dosya yerine geri çevrilmekle yeniden yapılan yargılama sonunda; mahkemece önceki kararda direnilmiştir.
TEMYİZ EDEN: Davalı vekili
HUKUK GENEL KURULU KARARI
Hukuk Genel Kurulu’nca incelenerek direnme kararının süresinde temyiz edildiği anlaşıldıktan ve dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra gereği görüşüldü:
Dava, iş aktinin sona ermesi nedeniyle işçilik alacakları istemine ilişkindir.
Davacı, davalıya ait haber ajansında 05.02.2004 -17.11.2005 tarihleri arasında muhabir olarak çalıştığını ve iş akdinin, işveren tarafından mesai arkadaşına sataştığı iddiasıyla haksız olarak feshedildiğini, açmış olduğu işe iade davasının kabul edilerek kararın kesinleşmesi üzerine, 22.07.2007 günü işe başlatılma başvurusu yaptığını, buna rağmen işe başlatılmadığını ileri sürerek, ihbar tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti , ücret, genel tatil ücreti ile ücret % 5, fazla çalışma % 5 ve genel tatil % 5 fazla alacaklarının hüküm altına alınmasını istemiştir.
Davalı, davacıya işe başlaması için davet gönderdiklerini ve işe başlamadığını, fazla mesai yapmadığını, izinlerini kullandığını belirterek, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının işe başlamasa bile ihbar tazminatını hak ettiği, ilk fesih tarihindeki ücret miktarına göre ihbar tazminatının hesaplanacağı, izinlerini kullandığından izin ücreti isteyemeyeceği, tanık beyanlarına göre fazla çalışma yaptığı ve genel tatillerde çalıştığı sonucuna varılarak, yıllık izin ücreti talebinin reddine, diğer taleplerin kabulüne karar verilmiştir.
Taraf vekillerinin temyizi üzerine hüküm, Özel Dairece yukarıya metni aynen alınan gerekçe ile bozulmuştur. Yerel Mahkeme, önceki kararda direnmiştir.
Direnme kararını temyize davalı vekili getirmiştir.
Hukuk Genel Kurulu önüne gelen uyuşmazlık; davacı lehine hükmedilen fazla çalışma ücreti % 5 fazla alacağı ve genel tatil ücreti % 5 fazla alacaklarında yapılan % 85 oranında takdiri indirim oranının az olup olmadığı, daha yüksek bir oranda indirime gidilmesi gerekip gerekmediği noktasında toplanmaktadır.
Dosya içeriği, toplanan delillere göre; davacının davalı şirkette muhabir olarak çalışırken iş aktinin işveren tarafından 17.11.2005 tarihinde feshedildiği, davacı tarafından 13.12.2005 tarihinde açılan işe iade davası sonucunda Ankara 18.İş Mahkemesi’nin 16.05.2007 tarih, 1050 esas 272 karar sayılı ilamı ile davacının işe iadesine karar verildiği, kararın Yargıtay 9.Hukuk Dairesi tarafından 12.05.2008 tarihinde onandığı, onama ilamının davacıya 22.07.2008 tarihinde tebliğ edildiği anlaşılmaktadır. Eldeki dava ise, 29.08.2008 tarihinde açılmıştır.
5953 Sayılı Basın Mesleğinde Çalışanlarla Çalıştıranlar Arasındaki Münasebetlerin Tanzimi Hakkında Kanun uyarınca, basın işçileri lehine fazla çalışma alacağı ve genel tatil ücretinin gününde ödenmemesi nedeniyle geçecek her gün için % 5 fazlalığı ile bu alacakların ödeneceği düzenlenmiştir. Ne var ki, fazla çalışma ve bayram tatil ücreti talebi aktin feshine bağlı alacaklardan olmadığından, bu alacakların süresinde ödenmemesi halinde aktin feshine bağlı olmaksızın istenebilir.
Somut olayda, davacının işe iade davasının sonucunu beklemeden fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarını istemesi olanaklı iken, iş aktinin 17.11.2005 tarihinde feshedilmesine rağmen, eldeki davayı 29.08.2008 tarihinde açması nedeniyle aradan geçen süre gözetildiğinde, fazla çalışma ücreti %5 fazla alacağı ile genel tatil ücreti %5 fazla alacağından yapılan % 85 oranındaki hakkaniyet indirimi azdır. Bu nedenle Özel Daire bozma ilamında belirtilen gerekçelerle, Hukuk Genel Kurulu’nca da benimsenen bozma ilamına uyulması gerekirken, önceki kararda direnilmesi usul ve yasaya aykırı olduğundan direnme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ : Davalı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile, direnme kararının Özel Daire bozma kararında gösterilen nedenlerden dolayı 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici Madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 429. maddesi gereğince BOZULMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, 5521 sayılı Kanunun 8/son maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 19.06.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.
