Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/9517 Esas 2017/453 Karar Sayılı İlamı

21. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9517
Karar No: 2017/453
Karar Tarihi: 02.02.2017

Özel belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2015/9517 Esas 2017/453 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada, sanık hakkında özel belgede sahtecilik suçundan açılan davada beraat kararı verildi. Ancak kararın ardından yayınlanan 6518 sayılı Kanun'un 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu'nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan aynı Kanun'un 56. maddesinin 4. ve 5. fıkralarına dikkat çekildi. Bu kanun maddeleri gereğince kişinin bilgisi ve rızası dışında yapılan aboneliklerin kullanılamayacağı, gerçeğe aykırı evrak düzenlenemeyeceği ve evrakta değişiklik yapılamayacağı belirtilerek sanık eyleminin yeniden değerlendirilmesi gerektiği ifade edildi. Bu nedenle karar bozuldu ve sair yönleri incelenmeyen hüküm 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca bozulması kararlaştırıldı.

21. Ceza Dairesi 2015/9517 E. , 2017/453 K.
"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Özel belgede sahtecilik
HÜKÜM : Beraat

Hükümden sonra 19.02.2014 tarih ve 28918 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 6518 sayılı Kanunun 104 ve 105. maddeleri ile değişik 5809 sayılı Elektronik Haberleşme Kanunu"nun 63. maddesinin 10. fıkrası ile yaptırıma bağlanan aynı Kanunun 56. maddesinin 4. fıkrasındaki "Kişinin bilgisi ve rızası dışında işletmeci veya adına iş yapan temsilcisi tarafından abonelik tesisi, işlemi veya elektronik kimlik bilgisini haiz cihazların kayıt işlemi yapılamaz ve yaptırılamaz, bu amaçla gerçeğe aykırı evrak düzenlenemez, evrakta değişiklik yapılamaz ve bunlar kullanılamaz" ve 5. fıkrasındaki "Gerçeğe aykırı evrak düzenlemek veya değiştirmek suretiyle kişinin bilgi ve rızası dışında tesis edilmiş olan abonelikler kullanılamaz" hükümleri ve TCK"nun 7. maddesi karşısında; özel hüküm niteliğinde bulunup lehe olan ve önödeme önerisi gerektiren sanığın eyleminin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması;
Bozmayı gerektirmiş olup, Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.02.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.