Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2020/1715 Esas 2021/3080 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 17. Hukuk Dairesi
MAHKEMESİ : Malatya 4. Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki trafik kazası sonucu yaralanma nedeniyle manevi tazminat davası üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen karara karşı davacı vekilinin istinaf başvurusu üzerine, istinaf başvurusunun kabulü ile davanın kısmen kabulüne dair verilen kararın Yargıtayca incelenmesi davalılar vekili tarafından süresi içinde istenilmekle dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.

--KARAR-

Davacı vekili, davacının 13/10/2017 tarihinde meydana gelen trafik kazasında, davalı ...’un sevk ve idaresindeki diğer davalının işleteni bulunduğu ... plakalı araçta yolcu olarak bulunduğu halde yaralanıp sakat kaldığını belirterek, 300.000,00 TL manevi tazminatın kaza tarihinden itibaren yasal faizi ile birlikte davalılardan müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalılar vekili davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, iddia, savunma ve toplanan delillere göre; davanın kısmen kabulü ile 20.000,00 TL manevi tazminatın davalılardan olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte müştereken müteselsilen tahsiliyle davacıya ödenmesine karar verilmiş, karara karşı davacı vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararının kaldırılarak; 50.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte davalılardan müştereken müteselsilen tahsiliyle davacıya ödenmesine karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davalılar vekilince temyiz edilmiştir.
HMK 362/1-a ve 362/2. maddeleri gereğince temyiz edenin sıfatına göre hükmedilen ya da mahkemece kabul edilmeyen bölümünün miktar veya değeri 58.800,00 TL"yi (2019 yılı için) geçmeyen davalara ilişkin bölge adliye mahkeme kararlarının temyizi kabil değildir. Temyize konu edilen miktar, yukarıda belirtilen temyiz kesinlik sınırının altında kaldığından davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin reddi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalılar vekilinin temyiz dilekçesinin HMK 362/1-a maddesi gereğince REDDİNE, dosyanın ilk derece mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine ve peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davalılara geri verilmesine 15/06/2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.