Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/3091 Esas 2018/5774 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
9. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3091
Karar No: 2018/5774
Karar Tarihi: 20.03.2018

Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2017/3091 Esas 2018/5774 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ve yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece davacının lehine karar verilmiş, ancak davalı avukatı temyiz etmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, davalının bazı itirazları kabul edilmemiştir. Davalı kurumun harçtan muaf olduğu gözetilmeden davacının yatırdığı harç masrafının davalıdan tahsiline karar verilmesi hatalı bulunmuştur. Bu nedenle kararın bu yönü düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir. Kanun maddeleri ise; 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi ve HUMK.nun 438/7. maddesi olarak belirtilmiştir.
9. Hukuk Dairesi         2017/3091 E.  ,  2018/5774 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

    DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.Yerel mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiştir.
    Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    YARGITAY KARARI


    A) Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili; müvekkilinin T.C. Sağlık Bakanlığı’na bağlı olan... Devlet Hastanesi’nde 01.07.1995 tarihinde temizlik işlerinde işçi olarak çalışmaya başladığını, davacının alt işveren olarak birçok firmada çalışmış olmasına rağmen asıl işverenin davalı kurum olduğunu,davacının çalışmasını, işveren tarafından, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak sonlandırıldığı 15.12.2009 tarihine kadar kesintisiz sürdürdüğünü iddia ederek kıdem tazminatı,ihbar tazminatı,yıllık izin ücretinin davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
    B) Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili ; zamanaşımı ve husumet itirazında bulunduklarını,dava konusu alacağa istenen faiz miktarının fahiş olduğunu,açılan kısmi davayı kabul etmediklerini, davacının kesintisiz değil, aralıklarla çalıştığı,yıllık izin kullandırılmadığı iddiasınında gerçeğe aykırı olduğunu savunarak haksız ve yasal dayanaktan yoksun davanın reddini talep etmiştir.
    C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, toplanan kanıtlar ve alınan bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
    D) Temyiz:
    Kararı, davalı bakanlık vekili temyiz etmiştir.
    E) Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.

    2-Davalı Kurum’un 492 Sayılı Harçlar Kanunu’nun 13/j maddesi uyarınca harçtan muaf olduğu gözetilmeden davacının yaptığı harç masrafının davalıdan tahsiline karar verilerek davalı Kuruma harç yükletilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın düzeltilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün HMK.nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
    F) SONUÇ:
    Hüküm fıkrasının 5 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
    “5-Davacı tarafından yatırılan 25,20 TL başvuru harcı, 25,20 TL peşin harç ve 230,63 TL ıslah harcı toplamı olan 281,03 TL nin karar kesinleştiğinde ve isteği halinde davacıya iadesine,”bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 20.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.





    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.