3. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/2904 Karar No: 2019/8392 Karar Tarihi: 24.10.2019
Yargıtay 3. Hukuk Dairesi 2018/2904 Esas 2019/8392 Karar Sayılı İlamı
3. Hukuk Dairesi 2018/2904 E. , 2019/8392 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 24. HUKUK DAİRESİ
Taraflar arasında görülen tüketicinin hakem kararına itirazı davasında ilk derece mahkemesince davanın konusuz kalması nedeniyle karar verilmesine yer olmadığına dair verilen karara bölge adliye mahkemesince yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; davalı vekilinin istinaf başvurusunun reddine yönelik olarak verilen kararın ,süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; bölge adliye mahkemesince davalı vekilinin temyiz isteminin reddine dair ek kararın davalı vekili tarafından temyiz edilmesinden sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Y A R G I T A Y K A R A R I Davacı; Tüketici Hakem Heyeti"nin 08/03/2016 tarihli kararının iptali ile kayıp enerji bedeli, sayaç okuma bedeli, dağıtım bedeli, perakende satış hizmeti bedeli ve iletim bedeli adı altında tahsil edilen bedellerin kesinti tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalı şirketten tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir. Davalı; davanın reddine karar verilmesini istemiştir. İlk derece mahkemesince; davanın konusuz kalması nedeniyle esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından istinaf edilmiş, ilk derece mahkemesinin 02.05.2017 tarihli ek kararı ile, kesin nitelikteki hükme karşı istinaf başvurusu yapılamayacağından istinaf talebinin reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından istinaf edilmiştir. Bölge Adliye Mahkemesince; 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkındaki Kanunun 70/5. maddesi gereğince kararın kesin olması nedeniyle mahkemece ek karar ile davalı tarafın istinaf talebinin HMK"nın 353/1-b,1.maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş; hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Bunun üzerine, Bölge Adliye Mahkemesinin 01.08.2018 tarihli ek kararı ile; davada, temyiz talebinde bulunan davalı yönünden aleyhine verilen kararın HMK"nın 362/1-a.maddesi gereğince temyiz edilemeyen kararlar kapsamında bulunduğu gerekçesi ile davalı vekilinin temyiz talebinin miktar itibariyle reddine karar verilmiş; ek karar davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Tüm bu açıklamalar çerçevesinde uyuşmazlık konusu incelendiğinde; hükmün verildiği tarih itibariyle temyize konu alacak miktarı gözetildiğinde, bölge adliye mahkemesince verilen temyiz isteminin reddine dair ek karar kesin niteliktedir. Bu nedenle temyizi mümkün olmadığından, Bölge Adliye Mahkemesinin davalının temyiz dilekçesinin reddine ilişkin 01.08.2018 tarih ve 2017/1179 Esas - 2017/963 Karar sayılı ek kararı usul ve yasaya uygundur. Bu itibarla, karara yönelik temyiz itirazlarının reddiyle ek kararın onanması gerekmiştir. SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenle temyiz isteminin reddine dair ek kararın ONANMASINA, 8,50 TL bakiye temyiz harcının temyiz edene yükletilmesine ,dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 24.10.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.