MAHKEMESİ : ESKİŞEHİR 3. SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında ilk derece mahkemesinde görülen itirazın iptali davasında verilen hüküm hakkında bölge adliye mahkemesi tarafından yapılan istinaf incelenmesi sonucunda; tarafların istinaf başvurusunun esastan reddine yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından duruşma istemli, davacı vekili tarafından katılma yoluyla temyiz edilmesi üzerine; duruşma isteminin miktar itibariyle reddine karar verilerek, süresinde olduğu anlışlan temyiz isteğinin incelemesinin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; 01/07/2004 başlangıç tarihli 10 yıl süreli kira sözleşmesi ile işyerinin davalıya kiraya verildiğini, taşınmazın 04/07/2014 tarihinde tahliye edildiğini ancak tahliye sırasında tüm demirbaşlara zarar verildiğini, Eskişehir 2. Sulh Hukuk Mahkemesinin 2014/26 D. İş sayılı dosyası ile delil tespiti yapılarak 88.290 TL zarar belirlendiğini, bu bedelin tahsili için Eskişehir 7. İcra Dairesinin 2014/7972 sayılı dosyası üzerinden icra takibi başlattıklarını, davalının takibe itiraz ettiğini belirterek, itirazın iptaline, icra inkar tazminatına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı; davacının taşınmazı itirazsız teslim aldığını, dosyaya sunulan fotoğrafların yeni kiracının tadilat ve yıkım faaliyetine ilişkin görüntüler olduğunu ileri sürerek, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece; davanın kısmen kabulüne, bilirkişi raporundaki miktara itibarla Eskişehir 7. İcra Dairesi"nin 2014/7972 Esas sayılı dosyasına yönelik borçlu itirazının 50.950 TL asıl alacak yönünden iptaline, bu miktar yönünden takibin devamına, inkar tazminatına yönelik talebin alacağın likit olmama özelliğine nazaran reddine, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece verilen karara karşı taraflarca istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge Adliye Mahkemesince; davacı vekili ile davalı vekilinin istinaf kanun yolu başvurusunun HMK 353/1-b-1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiş, hüküm davalı tarafından temyiz, davacı tarafından katılma yoluyla temyiz edilmiştir.
Dava; hor kullanmadan kaynaklı tazminat istemine ilişkindir.
6098 Sayılı T.B.K.nun 316. (B.K.nun 256) maddesi hükmü uyarınca kiracı kiralananı tam bir özenle kullanmak ve aynı kanunun 334. (B.K.nun 266) maddesi gereğince sözleşme sonunda aldığı hali ile kiraya verene teslim etmekle yükümlüdür. Ancak kiracı sözleşmeye uygun olağan kullanma dolayısıyla oluşan eskime ve bozulmalardan sorumlu olmayıp münhasıran kötü kullanım nedeniyle oluşan zarar ve hasardan sorumludur. Davalının kiralananı kullandığı süre ve kullanma amacı gözetildiğinde olağan kullanımdan kaynaklanan yıpranma ve eskimelerin olacağı kuşkusuzdur. Hasarın hor kullanmadan kaynaklanıp kaynaklanmadığı belirlenirken, kiralananın kullanım süresi ve sözleşmedeki tahsis ve kullanma amacı göz önünde bulundurulmadır.
Taraflar arasında 01/07/2004 başlangıç tarihli, 10 yıl süreli kira sözleşmesinin varlığı ve taşınmazın 04/07/2014 tarihinde tahliye edildiği hususunda herhangi bir uyuşmazlık bulunmamaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplama yönteminin hor kullanma tazminatının belirlenmesine ilişkin olarak yukarıda ifade edilen yönteme uygun olmadığı açıktır.
Bu itibarla mahkemece, yukarıda ifade edilen yasa hükümleri, açıklamalar ve taraflar arasındaki sözleşme hükümleri dikkate alınmak suretiyle, alanında uzman ayrı bir 3’lü bilirkişi heyetinden rapor alınması, davalı tarafça meydana getirildiği iddia edilen hasarlardan hangilerinin hor kullanım, hangilerinin olağan kullanımdan kaynaklandığı ayrı ayrı tespit edilerek, hor kullanmadan kaynaklanan hasar bedelinden yıpranma payı da düşülmek suretiyle hor kullanma bedelinin tespit edilmesi ve sonucuna uygun hüküm tesisi yoluna gidilmesi gerekirken, eksik inceleme ve yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde hüküm tesisi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
İlk derece mahkemesi kararının, yukarıda açıklanan nedenle bozulmasına karar verilmiş olduğundan, HMK"nun 373 üncü maddesinin birinci fıkrası uyarınca, işbu karara karşı yapılan istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin bölge adliye mahkemesi kararının da kaldırılmasına karar verilmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle 6100 sayılı HMK"nun 373. maddesinin birinci fıkrası uyarınca temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, aynı Kanunun 371. maddesi uyarınca İlk Derece Mahkemesi kararının taraflar yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin de Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 24/10/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.