Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4217 Esas 2019/8943 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/4217
Karar No: 2019/8943
Karar Tarihi: 15.05.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2018/4217 Esas 2019/8943 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın, resepsiyon görevlisi olarak çalıştığı bir pansiyonda müşteri olarak kalan mağdurun odasının anahtarını alarak hırsızlık suçunu işlediği tespit edilmiş ve mahkumiyet kararı verilmiştir. Ancak mahkeme, suçun vasfını yanlış değerlendirerek ceza miktarını farklı bir maddeye göre belirlemiştir. Bu hata nedeniyle yapılan temyiz itirazı reddedilmiş ve karar onanmıştır.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-d maddesi: Anahtar veya benzeri araçlarla hırsızlık suçu
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-b maddesi: Hırsızlık suçu işlendiğinde cezanın miktarı belirlenirken, hırsızlık konusunda öngörülen cezalar azaltılamaz.
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi: Bazı hakların yoksun bırakılmasına ilişkin düzenlemeler içerir.

2. Ceza Dairesi 2018/4217 E. , 2019/8943 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın, suça konu pansiyonda resepsiyon görevlisi olarak çalıştığı ve resepsiyonda bulunan odalara ait anahtarların arasından pansiyonda müşteri olarak kalan mağdur ...’ın odasının anahtarını alarak hırsızlık suçunu işlediğinin anlaşılması karşısında; sanığın eyleminin 5237 sayılı TCK"nun 142/2-d maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğu, kazanılmış hak ilkesinin ceza miktarına ilişkin olduğu ve suç vasfının bu kapsamda bulunmadığı gözetilmeden, bozma sonrası yapılan yargılama sonucu mahkemece suç vasfında yanılgıya düşülerek, yazılı şekilde aynı Kanun"un 142/1-b maddesi uyarınca ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi’nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Bozma üzerine, yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 15.05.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.