5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/331 Esas 2020/4576 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/331
Karar No: 2020/4576
Karar Tarihi: 12.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/331 Esas 2020/4576 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, 5607 sayılı Kanuna muhalefet suçundan verilen yerel mahkeme hükmünü incelerken, sanığın eyleminin 4733 Sayılı Yasaya göre suç kapsamında olduğunu ancak suç tarihinden sonra yayımlanan 6455 Sayılı Kanun ile atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasa kapsamına alındığını belirtmiştir. Ayrıca, 7242 Sayılı Kanunun 61. maddesinde yer alan düzenlemelerin sanık lehine hükümler içerdiğini, bu nedenle 5607 Sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezaların yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilmesi gerektiğini ifade etmiştir.
Mahkeme, suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasaya göre temel cezanın belirlenmesi gerektiğini, ancak 5607 Sayılı Yasanın 3/10. maddesi ve fıkrası ile 3/22. ve 5/2. maddelerinin uygulama şartlarının somut olaya uygulanarak belirlenmesi gerektiğini vurgulamıştır. Bu nedenle, yerel mahkemenin sonuçları karşılaştırarak sanığın hukuki durumunu tayin ve takdir etmesi gerektiğini belirtmiştir.
Kararda yer alan kanun maddeleri: 5607 Sayılı Kanunun 3/18., 3/22., 5/2. ve 3/5. maddeleri, 4733 Say

7. Ceza Dairesi 2017/331 E. , 2020/4576 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesi kapsamında kaldığı, ancak suç tarihinden sonra 11/04/2013 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6455 Sayılı Kanun ile 4733 sayılı Yasanın 8/4. maddesinin yürürlükten kaldırılarak atılı suça ilişkin düzenlemenin 5607 Sayılı Yasanın 3/18. maddesi kapsamı içine alındığı ve halen yürürlükte bulunan 6545 sayılı Yasa ile değişik 3/18. maddesi ile de aynı düzenlemenin korunduğu cihetle,
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Kanunun 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine 7242 sayılı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla,
Suç tarihinde yürürlükte olan 4733 sayılı Yasa ile 6545 ve 7242 sayılı Yasalar ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 3/18. maddesi delaletiyle anılan yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması ve yine aynı Yasanın 3/22. ile 5/2. maddelerinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının somut olaya uygulanarak belirlenen sonuç cezalar karşılaştırılmak suretiyle sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri ile 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12.05.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.