Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7542 Esas 2019/19841 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2019/7542
Karar No: 2019/19841

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2019/7542 Esas 2019/19841 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davanın tarafları arasında alacak konusunda bir dava görülmüştür. Verilen karar temyiz edilmiş ve dosya incelendikten sonra kararın kesinlik sınırını aşmadığı belirlenmiştir. Bu nedenle, temyiz talebi reddedilmiştir. Kararda, taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararların temyiz edilemeyeceği belirtilmiştir. Kesinlik sınırı, dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri ile belirlenir. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz. Kanun maddeleri ise, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi ile mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. ve 432. maddeleridir.

22. Hukuk Dairesi 2019/7542 E. , 2019/19841 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davalı temyizi bakımından;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir. Temyiz kesinlik sınırı belirlenirken yalnız dava konusu edilen taşınır malın veya alacağın değeri dikkate alınır. Faiz, icra (inkar) tazminatı, vekalet ücreti ve yargılama giderleri hesaba katılmaz.
Dosya içeriğine göre; hüküm altına alınan ve fazlaya ilişkin haklar saklı tutularak temyize konu edilen toplam miktar 241,84 TL olup karar tarihi itibari ile 3.200,00 TL temyiz kesinlik sınırı kapsamında kaldığından davalı vekilinin temyiz isteminin 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 427, 432. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
Davacı temyizi bakımından;
Dosyadaki yazılara, kararın bozmaya uygun olmasına delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, 24/10/2019 günü oybirliği ile karar verildi.