Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9040 Esas 2021/51 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/9040
Karar No: 2021/51
Karar Tarihi: 18.01.2021

Mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2020/9040 Esas 2021/51 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir mala zarar verme suç davasında, katılanın MERNİS adresine doğrudan yapılan tebligat işleminin usulüne uygun olmadığı için beraat kararı verilmiştir. Tebligat Kanunu'nun 10/2. fıkrasına göre, bilinen en son adres kullanılarak tebligat çıkarılması gerektiği belirtilmiştir. Eğer çıkarılan tebligat bila tebliğ iade edilirse, adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilmekte ve tebliğ bu adrese yapılmalıdır. Bu durumda, Tebligat Kanunu'nun 21/2. maddesi ile Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre tebligatın yapılması gerekir. Kararda geçen kanun maddeleri: Tebligat Kanunu'nun 10/2, 21/1, 21/2, ve Tebligat Kanunu'nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2 maddeleridir.

2. Ceza Dairesi 2020/9040 E. , 2021/51 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Mala zarar verme
HÜKÜM: Beraat

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. fıkrasının, “Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması hâlinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır.” hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, merci tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-8 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, “Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması” gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekirken; dosya kapsamına göre yokluğunda verilen kararın katılana, kovuşturma aşamasında bildirdiği ve aynı zamanda da MERNİS adresi olan adresine doğrudan Tebligat Kanunu’nun 21/2. maddesine göre 18.06.2015 tarihinde tebliğ edildiği, ancak doğrudan MERNİS adresine yapılan tebliğ işleminin usulüne uygun olmadığının anlaşılması karşısında; katılanın 13.07.2015 tarihli temyiz isteminin öğrenme üzerine süresinde olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün ONANMASINA, 18.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.