11. Ceza Dairesi Esas No: 2017/15912 Karar No: 2018/73 Karar Tarihi: 08.01.2018
213 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/15912 Esas 2018/73 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet kararı, 213 sayılı yasaya muhalefet suçunu işleyen sanığa yöneliktir. Ancak, hakkında verilen kararın temyiz edilmesi süresini kaçıran Cumhuriyet Savcısı, temyiz isteminin reddedilmesine karar verilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz itirazları ise kabul edilmiş, çünkü sanığın savunma hakkının kısıtlanması gibi hataların yapıldığı belirtilmiştir. Ayrıca, suça konu makbuzun vergisel işlemde kullanılmamış olması ve suç vasfında hata yapılması, sanık hakkında yanlış ceza tayini yapılması gibi nedenlerle karar bozulmuştur. Kararda belirtilen kanun maddeleri 5320 sayılı Yasanın 8/1, 1412 sayılı CMUK'nın 310, 317 ve 321, 5271 sayılı CMK'nın 216/3 ve 5237 sayılı TCK'nın 207/1 ve 53 maddeleridir. Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli iptal kararı nedeniyle 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesine ilişkin uygulamaların yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2017/15912 E. , 2018/73 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : 213 sayılı yasaya muhalefet HÜKÜM : Mahkumiyet
1)Cumhuriyet Savcısının temyiz talebinin incelenmesinde; 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 310. maddesi hükmüne göre, Asliye Ceza Mahkemesi kararlarını “bir hafta” içinde temyiz etmesi gerektiği halde, 17.09.2014 tarihinde tefhim edilen hükmü, Cumhuriyet savcısının bu süre geçtikten sonra 20.10.2014 tarihinde temyiz ettiği anlaşıldığından, temyiz isteminin aynı Yasanın 317. maddesi gereğince REDDİNE, 2)Sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde; a)17.09.2014 tarihli hükmün verildiği oturuma gelen sanığa Cumhuriyet Savcısının esas hakkındaki mütaalasına karşı diyeceklerinin sorulduğu, ancak duruşmanın biteceği hatırlatılarak esas hakkındaki savunması sorulmayarak 5271 sayılı CMK"nın 216/3. maddesine aykırı davranılması suretiyle sanığın savunma hakkının kısıtlanması, b)Kabule göre de; aa)Sanığın, süzme bal destekleme parası almak amacıyla ... tarafından sahte olarak düzenlenip verilen 02.10.2006 tarihli müstahsil makbuzunu İlçe Tarım Müdürlüğüne ibraz ederek kullandığının iddia ve kabul olunduğu somut olayda, suça konu makbuzun herhangi bir vergisel işlemde kullanılmadığının anlaşılması karşısında, eylemin 5237 sayılı TCK"nın 207/1 maddesinde tanımlanan özel belgede sahtecilik suçunu oluşturduğu gözetilmeden suç vasfında hataya düşülerek yazılı şekilde karar verilmesi, bb)Suça konu müstahsil makbuzunun bir adet olmasına, normal bal üretim kapasitesi ile makbuzda belirtilen satış miktarı arasında fahiş bir fark bulunmamasına rağmen yetersiz gerekçe ile sanık hakkında üst sınırdan teşditli ceza tayin edilmesi, cc)5237 sayılı TCK’nın 53. maddesine ilişkin uygulamanın Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 08.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.