Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle yaralama
Hüküm : TCK"nın 89/4, 22/3, 62, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle yaralama suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın idaresindeki araçla gece vakti aydınlatmanın olmadığı yerleşim içi tek yönlü yolda seyir halinde iken, önünde aynı istikamette seyir halinde olan ..."in idaresindeki otomobilin arkasına çarptığı, çarpmanın etkisiyle ..."in aracının orta refüje savrulmasıyla duramayan sanığın ..."in önündeki..."nin idaresindeki yolcu minibüsüne arkadan çarpması neticesinde, sanığın aracındaki katılan Gaspat"ın ağır derecede kemik kırığı meydana gelecek şekilde, ..."in aracındaki müşteki..."nin ise basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralandığı, sanığın olaydan yaklaşık dört saat sonra yapılan ölçüme göre 2,22 promil alkollü olduğunun tespit edildiği olayda, tam kusurlu olan sanığın mahkumiyetine ilişkin yerel mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş olup, sanık müdafinin temyiz talebinin sanık hakkındaki taksirle yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik olduğu anlaşılmakla, tebliğnamedeki trafik güvenliğini tehlikeye sokma suçundan da dava açılmış olması nedeniyle bu suçtan hüküm kurulmasına yer olmadığına karar verilmesi gerektiğine ilişkin düzelterek onama öneren görüşe iştirak edilmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, sanık müdafinin olayda...’nin de kusurlu olduğuna ilişkin ve sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
5237 sayılı TCK"nın 53/6. maddesinde, belli bir meslek veya sanatın ya da trafik düzeninin gerektirdiği dikkat ve özen yükümlülüğüne aykırılık dolayısıyla işlenen taksirli suçtan mahkumiyet hâlinde, üç aydan az ve üç yıldan fazla olmamak üzere, bu meslek veya sanatın icrasının yasaklanmasına ya da sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilebileceğinin düzenlendiği; sanığın sürücü belgesi bilgileri incelendiğinde aynı belge numarası adı altında A2, C sınıfı sürücü belgesinin bulunduğu, sanık hakkında bu madde hükümlerinin uygulanmasına karar verilirken yargılamaya konu kazayı idaresindeki kamyonet ile yaptığı ve ayrıca C sınıfı dışındaki diğer sınıf sürücü belgeleri ile B sınıfı sürücü belgesi ile kullanılan kamyonet türünden araçların kullanılmasının mümkün olmadığı göz önüne alındığında, sanığın somut olaya konu taksirle öldürme suçu sebebiyle sadece C sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi gerektiği gözetilmeden, ilgili madde hükmünün amacına aykırı şekilde sanığa ait A2-C sınıfı sürücü belgesinin geri alınmasına karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hükmün 1 nolu bendinin 7. paragrafındaki “A2” ibaresinin çıkarılması suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/12/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.