11. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4789 Karar No: 2018/66 Karar Tarihi: 08.01.2018
Vergi usul kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4789 Esas 2018/66 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, Vergi usul kanununa muhalefet suçundan yargılanmıştır. Sanığın sahte fatura düzenleme suçundan beraat ettiği ancak zincirleme suç hükümlerinin uygulanmaması sebebiyle mahkumiyetine hükmedildiği belirtilmiştir. Sanığın suçunun sabit olmadığı gerekçesiyle beraatına karar verilmiştir. Kanun maddeleri olarak; CMK'nın 223. maddesinin 2. fıkrasının (e) bendi ve 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinin 3. fıkrası belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi 2016/4789 E. , 2018/66 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇ : Vergi usul kanununa muhalefet HÜKÜM : Sanık ... hakkında; beraat Sanık ... hakkında; mahkumiyet
1)Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen beraat kararına yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; Sanık ..."ın savunmasında: şirkete diğer sanığın isteği üzerine usulen kağıt üzerinde ortak olduğunu beyan etmesi, diğer sanık ..."ın bu beyanı teyit etmesi, Vergi Tekniği Raporunda da sanık ..."ın sahte fatura düzenleme suçuna iştirakiyle ilgili herhangi bir bilgi bulunmadığının değerlendirmesi karşısında, eksik incelemeye dayalı bozma isteyen tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiştir. Yüklenen suçun sanık tarafından işlendiği sabit olmadığından CMK"nın 223. maddesinin 2. fıkrasının (e) bendi uyarınca beraati gerektiği mahkemece dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek kabul ve takdir kılınmış olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 2)Sanık ... hakkında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde; 2006 takvim yılı içinde birden fazla sahte fatura düzenleyen sanık hakkında TCK"nın 43. maddesindeki zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Uzun süreli hapis cezası ertelenen sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin 3. fıkrası uyarınca kendi altsoyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından hak yoksunluğuna hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi isabetsizliğinin Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 Tarih 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararı ile birlikte infaz aşamasında yeniden değerlendirilmesi mümkün görülmüştür. Toplanan deliller karar yerinde incelenip sanığa yüklenen suçun sübutu kabul, soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun şekilde vasfı tayin, cezayı artırıcı sebebin bulunmadığı, azaltıcı sebebin ise nitelik ve derecesi takdir kılınmış, incelenen dosyaya göre verilen hükümde bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 08.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.