Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/4674 Esas 2015/5172 Karar Sayılı İlamı

15. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/4674
Karar No: 2015/5172
Karar Tarihi: 19.10.2015

Yargıtay 15. Hukuk Dairesi 2015/4674 Esas 2015/5172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Ankara 22. Asliye Hukuk Mahkemesi ihtiyati tedbir talebinin kabulü üzerine verdiği karara itiraz eden davalı idare vekilinin temyiz talebi reddedildi. Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 21.02.2014 tarihli kararı uyarınca, ihtiyati tedbir talebinin reddi veya kabulü halinde itiraz üzerine verilen kararlar Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf kanun yolu yerine temyizen incelenemeyeceğine karar verilmiştir. Bu kapsamda davalı idare vekilinin temyiz talebi reddedilmiştir.
Kanun Maddeleri: İhtiyati tedbir taleplerinin temyizinde, Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf kanun yolu yerine temyiz yolu açılmamıştır. Bu karar Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 21.02.2014 tarihli kararına dayanmaktadır.

15. Hukuk Dairesi 2015/4674 E. , 2015/5172 K.

"İçtihat Metni"

Davacılar E.. Yapı İnş. Tic. Ltd. Şti. vs. ile davalı Sultangazi Belediyesi Başkanlığı arasındaki davadan dolayı Ankara 22. Asliye Hukuk Hakimliğince verilen 02.07.2015 gün ve 2015/262 Esas sayılı hükmün Yargıtayca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle dosyadaki kağıtlar okundu gereği konuşulup düşünüldü:

- K A R A R -

Mahkemece, ihtiyati tedbir talebinin kabulü üzerine, aleyhine ihtiyati tedbir kararı verilenin itirazının incelenmesi sonucu verilen kararın temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi.
Yargıtay İçtihatları Birleştirme Hukuk Genel Kurulu’nun 21.02.2014 tarih E. 2013/1, K. 2014/1 sayılı kararı ile ilk derece mahkemelerince verilen ihtiyati tedbir taleplerinin reddi veya bu taleplerin kabulü halinde, itiraz üzerine verilen kararların Bölge Adliye Mahkemelerinin göreve başlama tarihine kadar istinaf kanun yolu yerine temyizen incelenemeyeceğine karar verilmekle temyiz talebinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davalı idare vekilinin TEMYİZ TALEBİNİN REDDİNE, ödediği temyiz peşin ve Yargıtay başvurma harçlarının istek halinde temyiz eden davalıya geri verilmesine, 19.10.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.