MAHKEMESİ :Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne kısmen reddine yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde taraf vekillerince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.

- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasındaki 06.02.2002 tarihli fason imalat sözleşmesi çerçevesinde davalının Mart 2012 yılında mal alımını durdurması sebebiyle müvekkilinin elinde yüklü miktarda Diasa markalı ambalaj malzemesi kaldığını, söz konusu ambalaj malzemelerinin işgal ettiği yer sebebiyle müvekkilinin 42.000 TL kira bedeli ödemek zorunda kaldığını, davalının haksız tutumu sebebiyle müvekkilinin uğradığı zararın 158.249,90 TL olduğunu ileri sürerek, fazlaya ilişkin hakları saklı tutularak şimdilik 10.000 TL"nin ihtarnamenin tebliğ tarihi 18.03.2013 tarihinden itibaren hesaplanacak reeskont faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı vekilinin belirsiz alacak davası açmakta hukuki yararının bulunmadığını, taraflar arasında 28.11.2011 tarihinde imzalanan yeni bir fason imalat sözleşmesi ile eski sözleşmenin uygulanabilirliğinin kalmadığını, imzalanan 28.11.2011 tarihli sözleşmeye göre müvekkilinin kalan stoklardan sorumlu olmayacağını savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece yapılan yargılama, toplanan delillere ve benimsenen bilirkişi kök ve ek raporuna göre, davalının 2011 yılı Eylül ayından itibaren mal alımını azaltarak 2012 yılı Şubat ayından sonra tamamen sözleşmeyi fesih yoluna gitmeden durdurduğu, sözleşmede sözleşme sona erse dahi davacının 90 gün süre ile mal tedarik etme yükümlülüğünün bulunduğu, mal tedarik yükümlülüğünün yerine getirilebilmesi için ambalaj stokunun zorunlu olduğu, davacının başka bir yerde kullanamayacağı ambalaj stokuna ilişkin zararın davalı tarafından karşılanması gerektiği, ambalaj malzemesinden hurda değeri düşüldüğünde bakiye zararın 71.828,28 TL olduğu, diğer taraftan sırf ambalaj stoku için kiralanan bir yer bulunmadığından bu yöndeki talebin reddi gerektiği gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, 71.828,28 TL"nin 19.03.2013 tarihinden itibaren reeskont faizi işletilerek davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin istemin reddine karar verilmiş, hüküm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle gerektirici sebeplere, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin aşağıdaki 3 no"lu bendin kapsamı dışında kalan öteki temyiz itirazlarının reddi gerekmiştir.
2-Yargılama sırasında davalı firmanın unvanı ... olarak değiştiği halde karar başlığında davalı firmanın eski ünvanına yer verilmiş ise de, davalı firmanın ünvanının yanlış yazılmış olması maddi hata niteliğinde olduğundan mahallinde her zaman düzeltilebilir.

3-Diğer taraftan davacı vekilinin hüküm altına alınan harç yönünden temyiz istemine gelince; hükmün 2 nolu bendinde; “Harçlar tarifesi gereğince alınması gereken 4.906,11-TL nispi harçtan, mahkeme veznesine yatırılan ve ıslah harcı toplamı 1.381,15- TL" nin mahsubu ile bakiye 3.524,96-TL harcın davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine,” şeklinde hüküm kurulması doğru görülmemiş ise de bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 6100 sayılı HMK’nun geçici 3. maddesi ve 5236 sayılı kanunun geçici 2. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK’nun 5236 sayılı kanunun 16. maddesiyle değiştirilmeden önceki 438/7 maddesi gereğince mahkeme kararının düzeltilerek onanmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ : Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalı vekilinin tüm, davacı vekilinin öteki temyiz itirazlarının reddine, (2) nolu bentte açıklanan nedenle hükmün davalı firmanın eski ünvanına karar başlığında yer verilmesinin maddi hata niteliğinde olup yerel mahkemede düzeltilmesine, (3) nolu bentte açıklanan nedenlerle hükmün 2 no"lu bendinden “davacıya ödenmesine” sözcük dizisinin çıkartılarak yerine “hazineye irat kaydedilmesine” sözcük dizisinin eklenmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin harçların istek halinde iadesine, 25/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.