Yargıtay 5. Hukuk Dairesi 2022/4427 Esas 2022/14722 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Sulh Hukuk Mahkemesi


Taraflar arasındaki davada, yerel mahkemece verilen yukarıda gün ve sayısı yazılı hükmün; Yargıtay 5. Hukuk Dairesinin 24.05.2021 tarihli ve 2021/3269 Esas, 2021/7574 Karar sayılı kararıyla ONANMASINA karar verilmiş, davalı tarafça kararın düzeltilmesi istenilmiş olmakla, Mahkemece verilen 28.01.2021 tarihli ek kararın taraflara tebliğ olmadığı anlaşılmış, Dairemizin 2021/11726 Esas, 2021/14173 Karar sayılı ilamı ile ek kararın taraflara tebliği istenilmiş, davalı tarafın verilen ek kararı süresinde temyiz etmesi üzerine şimdilik karar düzeltme itirazları incelenmeksizin, dosya içindeki tüm belgeler incelenip gereği düşünüldü:

K A R A R

Dava dilekçesinde, davalının kendi bağımsız bölümünde projeye aykırı tadilat ve eklentiler yaptığı, ortak alanlara da tecavüz sureti ile müştemilat inşa ettiği belirtilerek, davalı tarafından mevcut müdahalesinin men'ine, ortak yerlere yaptığı tecavüz ve eklentilerinin kal'ine karar verilmesi istenilmiştir.
Edremit Sulh Hukuk Mahkemesinin 29.12.2015 tarihli ve 2012/557 Esas, 2015/1706 Karar sayılı kararı ile davanın kabulüne karar verilmiş, davalı vekilince kararın temyiz edilmesi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 20. Hukuk Dairesinin 19.12.2017 tarihli ve 2017/3414 Esas, 2017/10763 Karar sayılı ilâmı ile; "mahkemece değişik iş dosyalarında yapılan tespitlere istinaden hüküm kurulmasının yanlış olduğu, dosyada mevcut 01.03.2012 tarihli tutanak dikkate alındığında projeye aykırı kısımların yıkılarak projeye uygun hale getirildiğine dair imar yetkileri tespiti de dikkate alınarak mahallinde tespit yapılarak mimari projenin yerinde fiilen uygulanarak taşınmazın hali hazırdaki durumu tespit edilip varsa projeye aykırı hususlar tespit edilerek infazda tereddüt yaratmayacak şekilde projeye aykırı tadilat ve imalatların kal'ine karar verilmesi gerekir. Tespit dosyasındaki bulgulara dayanılarak hüküm kurulması usûl ve kanuna aykırıdır." gerekçesiyle kararın bozulmasına karar verilmiştir.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama neticesinde davanın kabulüne karar verilmiştir. Mahkemece 28.01.2021 tarihli ek karar ile hükmün tamamlanmasına karar verilmiş olup, ek karar da davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dosyadaki bilgi ve belgelerin incelenmesinde, davacı vekilinin 07.12.2020 tarihli ek karar talebi üzerine mahkemece davalının mülkiyet hakkı kapsamında bağımsız bölümünün içinde yaptığı bir kısım değişikliklerin de eski hale getirilmesine karar verildiği anlaşılmaktadır.
634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu'nun 19. maddesinin ikinci fıkrasında, kat maliklerinden birinin bütün kat maliklerinin beşte dördünün yazılı rızası olmadıkça anataşınmazın ortak yerlerinde ve kat malikinin de kendi bağımsız bölümünde anayapıya zarar verecek nitelikte onarım, tesis ve değişiklik yaptıramayacağı, tavan, taban veya duvar ile birbirine bağlantılı bulunan bağımsız bölümlerin bağlantılı yerlerinde, bu bölüm maliklerinin ortak rızası ile anayapıya zarar vermeyecek onarım, tesis ve değişiklikleri yapabileceği; 18.maddesinde ise, kat maliklerinin gerek bağımsız bölümlerini gerek eklenti ve ortak yerleri kullanırken doğruluk kurallarına uymak, özellikle birbirlerini rahatsız etmemek, birbirinin haklarını çiğnememek ve yönetim planı hükümlerine uymakla karşılıklı olarak yükümlü oldukları; anataşınmazın yönetim planının 37. maddesinin 2. fıkrasında da, kat malikinin kendi bağımsız bölümünde anayapıya zarar verecek veya dış görüntüsünü bozacak onarım, tesis ve değişiklik yapamayacağı ancak; tavan, taban ve duvarların sınırladığı bağımsız bölümlerin iç kısımlarında anayapıya zarar vermeyecek onarım, tesis ve değişiklikleri yapabileceği hükme bağlanmıştır.
Yukarıda açıklanan Kanun hükümleri ve dosya kapsamı nazara alındığında; söz konusu hükümler gözetilmeksizin, davalının mülkiyet hakkı çerçevesinde yapmış olduğu ana yapıya zarar vermeyecek nitelikteki değişikliklerin ek karar ile eski hale getirilmesine karar verilmesi doğru görülmemiştir.
Bu itibarla, yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile 28.01.2021 tarihli ek kararın BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istenildiğinde iadesine, 26.10.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.