Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama sanıklar - 6136 sayılı kanuna muhalefet sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1741 Esas 2018/6255 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/1741
Karar No: 2018/6255
Karar Tarihi: 24.10.2018

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma - konut dokunulmazlığının ihlali - kasten yaralama sanıklar - 6136 sayılı kanuna muhalefet sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/1741 Esas 2018/6255 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefetten suçlu bulunarak mahkum edildiğini belirtmiştir. Ancak, sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri kesin nitelikte olduğundan temyiz mümkün değildir. Bunun yanı sıra, sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından da mahkum edildiği belirtilmiştir. Bu konuda da Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamının infaz aşamasında nazara alınması gerektiği belirtilmiştir. Kanun maddeleri olarak da, 6136 sayılı kanun ile 5320 sayılı Kanunda eklenen geçici 2. madde, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 53. maddesi ve Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarihli, 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı gösterilmiştir.

14. Ceza Dairesi 2015/1741 E. , 2018/6255 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma, konut dokunulmazlığının ihlali, kasten yaralama (sanıklar), 6136 sayılı kanuna muhalefet (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle,dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanık ... hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerinin incelenmesinde;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 21.06.2005 gün ve 61/82 sayılı Kararında vurgulandığı üzere, hükmün temyiz edilebilir olup olmadığını belirleme bakımından hüküm tarihindeki kanuni düzenlemenin dikkate alınması gerektiği, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanunun 26. maddesiyle 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. madde ile hapis cezasından çevrilenler hariç sonuç olarak hükmedilen 3.000,00 TL’ye kadar (3.000,00 TL dahil) para cezaları kesin nitelikte olup, verilen cezaların miktarı itibarıyla CMUK"nın 305/1. maddesi gereğince kesin olan hükümlerin temyizi mümkün bulunmadığından, sanık hakkında kasten yaralama ve 6136 sayılı kanuna muhalefet suçlarından kurulan mahkumiyet hükümleri yönünden yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek CMU"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanıklar haklarında kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali, sanık ... hakkında kasten yaralama suçlarından kurulan mahkumiyet hükümlerinini incelenmesinde ise;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; yapılan duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiillerin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatları yapılmış bulunduğundan, sanıkların yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 24.10.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.