Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığının ihlali - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12426 Esas 2020/2566 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığının ihlali
HÜKÜM : Mahkumiyet


Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık ve iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü;
Mala zarar verme suçundan zamanaşımı süresi içerisinde işlem yapılabileceği olanaklı görülmüştür.
Sanığın 23/06/2015 tarihli duruşmada suçun işlendiği AVM"ye açık iken girdiğini ve sabaha kadar kaldığını beyan ettiği anlaşılmakla, sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu ile ilgili 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu"nun 116/4 maddesinin uygulanmaması gerektiğinden bahisle bozma isteyen görüşe iştirak edilmemiştir.
Sanığın adli sicil kaydının incelenmesinden İstanbul 26. Asliye Ceza Mahkemesinin 25/11/2013 tarih, 2013/353 Esas ve 2013/554 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b maddesine konu hırsızlık suçundan dolayı aldığı ve 02/12/2013 tarihinde kesinleşen 1 yıl 8 ay hapis cezası ile mükerrir olduğu, sanık hakkında hükmolunan hapis cezalarının 5237 sayılı TCK"nın 58/6-7. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine ve mükerrir hakkında cezaların infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi, aleyhe temyiz olmadığından, iş yeri dokunulmazlığının ihlali suçu ile ilgili temel cezanın 5237 sayılı TCK"nın 116/4 maddesi uyarınca belirlenmesi gerekirken temel cezanın aynı Kanun"un 116/1 maddesi uyarınca belirlenip 116/4 maddesi uyarınca arttırım uygulanması, sonuca etkili olmadığından, bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre, sanık ..."in temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden reddiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye kısmen uygun olarak ONANMASINA, 24/02/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.