MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/12/2017 tarih ve 2016/244 E- 2017/476 K. sayılı kararın davalılar ... ve ... vekili ile davalı TPMK vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 01/11/2018 tarih ve 2018/395 E- 2018/1148 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin 23.09.2011 tarihinde tescil edildiğini, inşaat, mimarlık ve mühendislik hizmetleri verdiğini, şirket ortaklarının şirketin kuruluşundan önce 31.07.2011 tarihinde edinilen "mottomimarlık.com" ve "mottoarchitects.com" alan adlı internet sitelerinde "motto" ibaresini markasal olarak kullandıklarını, müvekkili şirketin "motto" ibaresini tescil ettirmeye karar verince başkası adına tescilli olan 2011/40932 sayılı "MOTTO DESIGN" markasını satın aldığını, sonrasında davalılara ihtarname gönderilerek bu markayı kullanmaya son vermelerinin istenildiğini, davalıların ise 15.08.2014 tarihinde "MOTTO ARCHITECTS", "MOTTO TPU", "MOTTO ARCHITECTURE" ve "MOTTOTPU" ibarelerinin tescili için diğer davalı TPMK"ya başvurduklarını, "MOTTO ARCHITECTS", "MOTTO TPU" ve "MOTTO ARCHITECTURE" ibareli başvuruların müvekkilince devralınan 2011/40932 sayılı markaya dayalı olarak re"sen reddedildiğini, "MOTTOTPU" ibareli başvurunun reddine ilişkin karara ise davalıların itirazının kabul edildiği ve 16.05.2016 tarihinde davalılar adına tescil edildiğini, bu markaya karşı hükümsüzlük davasının açıldığını, buarada müvekkilinin "MOTTO MİMARLIK" ibaresinin tescili için davalı TPMK"ya başvurduğunu, söz konusu başvuruya sadece davalılardan ... tarafından "MOTTOTPU" ibareli markaya dayalı olarak itiraz edildiğini ve itirazın Markalar Dairesi Başkanlığınca reddedildiğini, bu karara karşı ise davalılardan ... tarafından itiraz edildiğini ve bu itirazın ise kabul edilerek başvurunun reddine karar verildiğini, oysa başvuruya itirazda bulunmayan davalı ..."nun Markalar Dairesi Başkanlığı kararına itiraz etme hakkının bulunmadığını, iptali istenen YİDK kararının öncelikle bu nedenle yerinde olmadığını, müvekkili başvurusu ile redde mesnet marka arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerlik bulunmadığını, marka üzerindeki öncelik hakkının müvekkiline ait bulunduğunu, başvurunun müvekkili markalarının serisi niteliğinde olduğunu ileri sürerek, TPMK YİDK"nın 15.04.2016 tarih ve 2016-M-4032 sayılı kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı TPMK vekili, Kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu, dava konusu başvuru ile redde mesnet marka arasında iltibasa yol açacak derecede benzerlik bulunduğunu savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar ... ve ... vekili, marka üzerindeki öncelik hakkının müvekkillerine ait olduğunu, davacının "MOTTO DESIGN" ibareli markayı müvekkillerinin markayı kullanmaya başlamalarından çok sonra kötüniyetle satın aldığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk derece mahkemesince, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; görsel ve sesçil olarak taraf markalarında "motto" ibaresi üzerinde ortalama tüketiciyi iltibasa düşürecek bir benzerlik bulunduğu, bununla birlikte davacının "MOTTO" ibaresini 23.09.2011 tarihinde tescil ettirdiği ticaret unvanının asli unsuru olarak kullandığı, şirketin amaç ve konuları arasında dava konusu başvurunun kapsamındaki hizmetlerin de bulunduğu, 556 sayılı KHK"nın 8/5.maddesi kapsamında ticaret unvanına dayalı sınai mülkiyet hak iddiasının davacı açısından oluştuğu, yine davacının "motto" ibareli e-posta ve internet alan adı kullanımlarının markasal boyutlara vardığı ve bu kullanımların davalı şahısların kullanımlarından önceye dayandığı, davacının davalıların "MOTTOTPU" ibareli başvurusuna göre üstün ve öncelikli hak sahibi olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne, TPMK YİDK"nın 15.04.2016 tarihli ve 2016/M-4032 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karar, davalı TPMK vekili ve diğer davalılar vekili tarafından istinaf edilmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20.Hukuk Dairesince tüm dosya kapsamında yapılan istinaf incelemesi sonucunda; dava konusu başvuru kapsamında yer alan 42.sınıf hizmetlerin, "Sanat eserleri orijinallik onay hizmetleri" dışında redde mesnet 2014/66442 sayılı markanın kapsamında yer alan hizmetlerle aynı oldukları, gerek başvuru konusu ibarenin gerekse de redde mesnet markanın asli unsurunun "MOTTO" ibaresinden oluştuğu, başvuruda yer alan "mimarlık" kelimesinin ayırtediciliğe katkısı bulunmadığı gibi, redde mesnet markada da "TPU" ibaresinin "MOTTO" ibaresine göre daha açık renkte yazılarak geri plana itilmiş olduğu, bu durumda dava konusu başvuru ile redde mesnet marka arasında, başvuru kapsamındaki "Sanat eserleri orijinallik onay hizmetleri" dışında kalan 42.sınıf hizmetler yönünden 556 sayılı KHK"nın 8/1-b maddesi anlamında iltibas tehlikesinin bulunduğu, davacının 2011/40932 sayılı "MOTTO DESIGN" ibareli markasının 16.08.2012 tarihinde tescil edilip başvuru tarihinin ise 13.05.2011 olduğu, dava konusu başvurunun tarihi gözetildiğinde anılan markanın başvuru konusu ibare üzerinde davacıya bir müktesep hak sağlamadığı, başvurunun kötü niyetli yapıldığının ispatlanamadığı, YİDK kararının yerinde olduğu, başvuru konusu ibareyi davacının eskiden beri kullanmasının ya da bu ibarenin davacının ticaret unvanında yer almasının, benzer bir markanın bulunmasına rağmen kendisine tescil hakkı sağlamayacağı gerekçesiyle, davalılar vekillerinin istinaf başvurularının kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak ve yeniden hüküm kurularak, davanın kısmen kabulü ile TPMK YİDK"nın 15.04.2016 tarihli ve 2016/M-4032 sayılı kararının, "Sanat eserleri orijinallik onay hizmetleri" yönünden iptaline ve fazlaya ilişkin talebin reddine karar verilmiştir.
Karar, tüm taraf vekillerince temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, taraf vekillerinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 27/11/2019tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.