Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/5761 Esas 2017/7902 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/5761
Karar No: 2017/7902
Karar Tarihi: 21.06.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2017/5761 Esas 2017/7902 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2017/5761 E.  ,  2017/7902 K.

    "İçtihat Metni"



    ... vekili avukat ... ile ... vekili avukat ... aralarındaki dava hakkında ... 8. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 16/09/2014 gün ve 2013/594-2014/448 sayılı hükmün davacı avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.

    KARAR

    Davacı, maliki bulunduğu binayı Yeni ... Kentsel Dönüşüm Projesi çerçevesinde davalıya devrettiğini, 7104 analiz nosu ile tesisine müştemilatı ile birlikte takdir edilen değerin %10"una tekabül eden kısmının ödeneceği taahhüt edilmesine rağmen eksik ödeme yapıldığını ileri sürerek, eksik tesis bedelinden bakiye kalan şimdilik 100,00-TL"nin ödenmesine karar verilmesini istemiştir.
    Davalı, davanın reddini dilemiştir.
    Mahkemece, HMK’nın 150. maddesi uyarınca davanın açılmamış sayılmasına karar verilmiş; hüküm, davacı tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK’un 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL"ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulu"nun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davacı tarafından temyiz edilen bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL"yi geçmediğinden HUMK’un 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427. maddesinin 2. fıkrası gereğince davacının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin davacı tarafın temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle davacının temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.






    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.