Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/7900 Esas 2018/1151 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
1. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/7900
Karar No: 2018/1151
Karar Tarihi: 26.02.2018

Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2015/7900 Esas 2018/1151 Karar Sayılı İlamı

1. Hukuk Dairesi         2015/7900 E.  ,  2018/1151 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ
    DAVA TÜRÜ : PARSELASYON İŞLEMİNİN İPTALİ

    Taraflar arasındaki davadan dolayı ... Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 16.03.2015 gün ve 1989/1-Esas 1990/51 Karar sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmiş olmakla, dosya tetkik olunarak gereği düşünüldü.
    -KARAR-
    Dava, parselesyon işleminin iptali istemi üzerine verilen kararın tavzihi isteğine ilişkindir.
    Davacı, ... Asliye Hukuk Mahkemesi’nin 1989/1 Esas 1990/51 Karar sayılı kararı ile 2 pafta 49 parselde kayıtlı taşınmazın parselasyonu neticesinde oluşturulan yeni parsellerin parselasyon işleminin iptaline, 2 pafta 49 parselin eskiden olduğu gibi 604/7594 payının davacı adına, 6990/7594 payın davalı adına tapuya kayıt ve tesciline karar verildiğini, bu kararda taşınmazın vasfı ile ilgili herhangi bir saptamada bulunulmadığını, taşınmazın 26/05/1983 tarihli tapu senedindeki vasfının “zeytin ağaçlı tarla” iken 25/05/1987 tarihinde “bahçeli kargir ev” olduğunu, mahkeme hükmünün infazında sıkıntı olacağından ,hükmün tavzihi ile , mahkeme hükmüne taşınmazın vasfı olarak “bahçeli kargir ev” ibaresinin eklenerek tapuya kayıt ve tesciline karar verilmesini istemiştir.
    Davalıya usulüne uygun olarak tavzih dilekçesi tebliğ edilememiştir.
    Mahkemece, 12.09.1990 tarih 1989/1 Esas 1990//51 Karar sayılı ilamın hüküm kısmında geçen “ eskiden olduğu gibi “ ibaresinin taşınmazın 26/05/1983 tarihli tapu senedi ve bu tapu senedindeki “zeytin ağaçlı tarla” vasfı olduğunun anlaşılması gerektiği yönünde tavzih kararı verilmiştir.
    Karar temyiz eden davacı vekilinin tavzih istem dilekçesinde belirttiği adresinde 25.03.2015 tarihinde muhatabın bizzat kendisine tebliğ edilmiş, davacı vekili yasal on beş günlük (HUMK. md. 432/1) süre geçtikten sonra 13.04.2015 tarihli dilekçe ile kararı temyiz etmiştir.
    Bu durumda, HUMK.’nun 432/4. maddesi ve Yargıtay Büyük Genel Kurulu’nun 01.06.1990 tarih ve 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca davacının temyiz isteğinin SÜREDEN REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde yatırana iadesine, 26.02.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.

    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.