MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA



Taraflar arasında görülen davada Siverek 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 04/07/2014 tarih ve 2013/341-2014/432 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında Tarım ve Köy İşleri Bakanlığı ve Sosyal Yardımlaşma ve Dayanışma Vakfı arasında yapılan işbirliği çerçevesinde Ortaklar Sözleşmesi imzalandığını, bu sözleşmenin kırsal alanda sosyal destek projesinden yararlanan kooperatif ortaklarına yönelik bir borçlanma sözleşmesi olup, davalının da borçlu ortak sıfatıyla sözleşmeyi imzaladığını, kullandırılan kredinin geri ödenmediğini, sözleşme uyarınca davalı ve kefillerinin kredi borcunu ödememeleri üzerine icra takibi başlatıldığını ancak netice alınamadığını, müvekkil bankanın uğradığı zararın giderilmesi gerektiğini, bu nedenle fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 12.294,00 TL"nin vade tarihinden itibaren işletilecek akdi temerrüt faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı, davacı bankaya bu ve buna benzer bir kredi başvurusunda bulunmadığını, sözleşme imzalamadığını ve bir başkası için kefil olarak da sözleşme imzalamadığını, sözleşme altındaki imzanın kendisine ait olmadığını savunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, toplanan deliller, bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamına göre; borca konu kredi sözleşmesindeki imzaların davalının eli ürünü olmadığı belirlendiğinden davalının anılan sözleşme nedeniyle davacı bankaya herhangi bir borcunun olmadığı gerekçesiyle, davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava, davalı bankadan kullanılan kredi borcunun ödenmemesi nedeniyle alacak istemine ilişkin olup, davalı, davacı bankadan kredi kullanmadığı ve sözleşmedeki imzanın da kendisine ait olmadığını savunmuştur. Bunun üzerine mahkemece, Diyarbakır Kriminal Şube Müdürlüğü’nden alınan 12.06.2014 tarihli raporda; yapılan grafolojik inceleme sonucunda, ortaklar sözleşmesindeki imzanın davalı eli ürünü olmadığının tespit edildiği bildirilmiştir.
Ancak davaya konu kredi, ortaklar sözleşmesinde belirtildiği gibi 2010/3 ayında kullanılmıştır. Mahkemece, sadece istiktap imzalarıyla yetinilerek bir bilirkişiden rapor alınmış olup, rapor bu hali ile hüküm kurmaya elverişli değildir. Bu durumda, mahkemece, ortaklar sözleşmesinin ve kredinin davacıya ödendiğini gösterir dekontun aslının bankadan temini, ayrıca bu tarihlerden önce davalının resmi kurum ve kuruluşlarda bulunan imza örnek asıllarının temin edilmesi suretiyle, dosyanın kül halinde Adli Tıp Kurumu’na gönderilerek, ortaklar sözleşmesinde ve para ödeme dekontunda bulunan imzanın davalı eli ürünü olup olmadığı hususunda inceleme yaptırılması ve ortaya çıkacak sonuca göre bir karar verilmesi gerekirken, eksik inceleme ile yazılı şekilde davanın reddine karar verilmesi doğru olmadığından, kararın davacı yararına bozulmasına karar verilmesi gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin kabulü ile, kararın davacı yararına BOZULMASINA, 27/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.