Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü’nün 27.11.2017 tarih ve 2017/8573 sayılı kanun yararına bozma istemine atfen Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığınca düzenlenen 12.12.2017 tarih ve KYB-2017/69038 sayılı ihbarnamesi ile;
Mühür bozma suçundan sanık ..."ın, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu’nun 203/1, 62 ve 52/2. maddeleri gereğince 3.000,00 Türk Lirası adli para cezası ile cezalandırılmasına dair Antalya 13. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/04/2017 tarihli ve 2015/958 esas, 2017/380 sayılı kararının “Yargıtay 11. Ceza Dairesinin 30/10/2013 tarihli ve 2012/11480 esas, 2013/15670 sayılı ilâmında da belirtildiği üzere, özelleştirme uygulamaları sonucu elektrik dağıtım ve satışı işlemlerinin özel şirketlerce yapılmaya başlanması halinde bu şirketler tarafından konulmuş mühürlerin mühür bozma suçunun konusunu oluşturmayacağı cihetle, somut olayda sanığa elektrik dağıtım hizmeti sunan Akdeniz EDAŞ"ın 28/05/2013 tarihinde tamamen özelleştirildiği ve sayaca 23/09/2013 tarihinde konulan mührün, sanık tarafından 10/10/2013 tarihinde bozulduğunun anlaşılması karşısında, sanığa atılı mühür bozma suçunun hukuka aykırılık unsurunun gerçekleşmediği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden” bahisle 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309. maddesi uyarınca, bozulması istenilmiş olmakla,
Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
İncelenen dosyaya göre; 10.10.2013 tarihli mühür bozma tutanağına konu, 23.09.2013 tarihli mühürleme işlemini gerçekleştiren, müşteki Akdeniz Elektrik Dağıtım Anonim Şirketi"nin mühürleme tarihinden önce 28.05.2013 tarihinde özelleştirilmesi nedeniyle, lisans sahibi özel şirket görevlileri tarafından yapılan bu mühürleme işlemine aykırı davranışta, 5237 sayılı TCK"nın 203. maddesinde düzenlenen "mühür bozma" suçunun unsurlarının oluşmayacağı anlaşılmakla; ihbarnamedeki kanun yararına bozma istemi yerinde görüldüğünden, Antalya 13. Asliye Ceza Mahkemesi’nin 26.04.2017 tarih ve 2015/958 Esas-2017/380 Karar sayılı hükmünün, CMK"nın 309. maddesi uyarınca BOZULMASINA; bozma nedenine göre aynı maddenin 4. fıkrasının (d) bendi uyarınca karar verilmesi mümkün görüldüğünden, yüklenen suç unsurları itibarıyla oluşmadığından sanığın BERAATİNE, cezanın çektirilmemesine, dosyanın mahalline gönderilmesi için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE, 08.01.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.