7. Hukuk Dairesi Esas No: 2013/18157 Karar No: 2014/1200 Karar Tarihi: 29.01.2014
Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2013/18157 Esas 2014/1200 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı işçi, iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız feshedildiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı talep etmiştir. Davalıların temyiz itirazları reddedilmiştir. Mahkeme, davanın kabulü ile davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarına karar vermiştir. Ancak, harçta yapılan hatalar düzeltilerek kararın onanması kararlaştırılmıştır. 4857 sayılı İş Kanunu, 1475 sayılı İş Kanunu ve 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu gibi kanunlar kararda yer almaktadır.
(Kapatılan) 7. Hukuk Dairesi 2013/18157 E. , 2014/1200 K.
"İçtihat Metni"
Mahkemesi :İş Mahkemesi Dava Türü : Alacak
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtayca incelenmesi davalı ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü: 1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine, 2-Davacı, iş sözleşmesinin davalı tarafça haksız feshedildiğini ve davalıların alt işveren- üst işveren olarak sorumlu olduklarını belirterek kıdem ve ihbar tazminatının tahsilini istemiştir. Davalı ... vekili, davacının davalı kurum işçisi olmadığını, davalı şirketin işçisi olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir. Davalı şirket vekili ise ihale birimi nedeniyle asıl işverenin davacıyla sözleşme yapılmasını istemediği bu nedenle sözleşmenin sona erdirildiğini, asıl işverenin emir ve talimatlarıyla işçilerin çalıştırıldığını kendi yetkilerinin olmadığını belirterek davanın husumetten reddini talep etmiştir. Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kabulü ile davalıların müştereken ve müteselsilen sorumlu olduklarına karar verilmiştir. Davalı ... harçtan muaf olduğu halde, bakiye harçtan sorumlu tutulmamasına karşılık davacının yatırdığı peşin harcın yargılama giderleri içerisine katılarak davalının harca mahkum edilmesi hatalı olup, bozma sebebi ise de, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden; hüküm bozulmamalı, düzeltilerek onanmalıdır. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, temyiz olunan kararın hüküm fıkrasının yargılama giderlerine ilişkin 4. maddesinin silinerek yerine; "Davacı tarafından yapılan 59.65 TL harç giderinin davalı ... Tem. San. Tic. Ltd. Şti."den tahsili ile davacıya verilmesine, davetiye gideri 77,00 TL, posta gideri 3.50 TL, 2 tanık ücreti: 60,00 TL, bilirkişi gideri: 200,00 TL olmak üzere toplam: 340.50 TL yargılama giderinin davalılardan müştereken ve mütesilsilen tahsili ile DAVACIYA VERİLMESİNE, taraflarca yatırılıp kullanılmayan gider avansının İADE OLUNMASINA," rakam ve sözcüklerinin yazılmasına; hükmün bu düzeltilmiş şekliyle ONANMASINA, 29.01.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.