5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/7298 Esas 2020/4553 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/7298
Karar No: 2020/4553
Karar Tarihi: 12.05.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2017/7298 Esas 2020/4553 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi, sanıkların 5607 sayılı Kanuna muhalefetten suçlu bulunarak hüküm giymesine karar verdi. Ancak, hükümden sonra yayımlanan 7242 sayılı Yasa'nın ilgili maddeleri gereği sanıklar lehine hükümler içerdiği ortaya çıktı. Bu nedenle, yerel mahkemeye ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığını saptama ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin düştüğü belirtildi. Mahkeme, sanıkların temyiz itirazlarını yerinde görerek hükmü bozdu.
İlgili Kanun Maddeleri:
- 5607 sayılı Kanunun 3/22. maddesine eklenen \"Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir.\"
- 5607 sayılı Kanunun 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği.
- 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası.
- 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Kanunun 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlend

7. Ceza Dairesi 2017/7298 E. , 2020/4553 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Müşteki Gümrük İdaresi vekilinin kamu davasına katılma talebinde bulunduğu halde talep hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemiş ise de, 5271 sayılı CMK"nun 260. maddesi gereğince, katılan sıfatını alabilecek surette suçtan zarar görmüş bulunanlar için yasa yollarının açık olduğu, sanıklar hakkında kurulan hükmü temyize hakkı bulunduğu ve temyiz isteminin münhasıran vekalet ücretine yönelik olduğu gözetilerek yapılan incelemede;
Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanıklar lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62.maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla, 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
Kabule göre de;
Sanıklar hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra, aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
Bozmayı gerektirmiş, müşteki Gümrük İdaresi vekili ve sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 321. maddesi uyarınca sair yönleri incelenmeksizin BOZULMASINA, 12/05/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.