12. Ceza Dairesi Esas No: 2019/9316 Karar No: 2021/3873 Karar Tarihi: 26.04.2021
Taksirle yaralama - Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/9316 Esas 2021/3873 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Sanık, taksirle yaralama suçu nedeniyle mahkum edilmiş ve mahkumiyet hükümleri temyiz edilmiştir. İlk olarak, katılan sanığın yasal süre içinde temyiz etmediği gerekçesiyle temyiz talebi reddedilmiştir. İkinci olarak, sanığın promil oranının yüksekliği nedeniyle TCK'nın bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması gerektiğine karar verilmiş ve ceza hükmü bozulmuştur. Kanun maddeleri: TCK 89/4, 50/1-a, 52/2-4, 89/1, 89/2-b, 62, 52/1-4, 22/3, 5320 sayılı Kanunun 8. ve 1412 sayılı CMUK'un 317, 321 ve 326 maddeleri.
Taksirle yaralama suçundan katılan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler sanıklar tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü: 1-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesinde; Katılan sanığın yüzüne karşı 29.03.2016 tarihinde verilen hükmü CMUK’un 310/1. maddesinde öngörülen yasal bir haftalık süre geçtikten sonra 12.05.2016 tarihinde temyiz ettiğinin anlaşılması karşısında; 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz isteminin isteme uygun olarak REDDİNE; 2-Sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz isteminin incelenmesine gelince; Dosya içeriğine göre; olay günü saat 21:45 sıralarında sanığın sevk ve idaresindeki otomobil ile meskun mahal içi, aydınlatmanın bulunduğu, hız sınırının 90 km/saat olduğu, bölünmüş karayolunda seyir halindeyken geldiği olay mahalli dört yönlü kavşağa geçiş önceliğine uymayarak giriş yaptığı esnada, istikametine göre sağdan kavşağa giriş yapan sürücü ...’ın idaresindeki araca çarpması şeklinde meydana gelen ve sanığın asli kusurlu olarak, iki kişinin basit tıbbi müdahale ile giderilebilecek şekilde yaralanmalarına sebebiyet verdiği olayda , Kaza anında 119 promil alkollü olduğu tespit edilen sanık hakkında, TCK"nın 22/3. maddesinde tanımlı bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmaması; Kanuna aykırı olup, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı Kanunun 321. maddesi gereğince isteme aykırı olarak BOZULMASINA; aynı Kanunun 326/son maddesi uyarınca ceza miktarı yönünden sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına; 26/04/2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.