
Esas No: 2018/5913
Karar No: 2020/1492
Karar Tarihi: 16.01.2020
Fuhuş - Yargıtay 18. Ceza Dairesi 2018/5913 Esas 2020/1492 Karar Sayılı İlamı
Özet:
18. Ceza Dairesi, aslıye ceza mahkemesi tarafından verilen fuhuş suçuyla ilgili mahkumiyet kararını inceledi. Mahkeme, sanıkların fuhuş eylemleriyle suçlandıklarını ve bu eylemlerin sanıklar tarafından işlendiğinin kanıtlandığını belirtti. Sanıkların mağdurların birden fazla fuhuş yapmasına aracılık ettiği ancak TCK'nın 43/1. maddesi uygulanmadığına dikkat çekildi. Ayrıca sanıkların her bir mağdura yönelik eylemlerinden dolayı ayrı ayrı ceza tayin edilmesi gerektiğinin gözetilmediği belirtildi. Mahkum olan bir sanığın 2 yıl hapis cezasının ertelendiği vurgulandı. Hak yoksunluklarının uygulanmadığı ancak TCK'nın 53. maddesinin 1 ila 3. fıkralarına göre infaz evresinde uygulanabileceği belirtildi. Sanıkların ileri sürdüğü nedenlerin yerinde görülmediği ve temyiz davasının reddedildiği karar verildi. Kanun maddeleri ise TCK'nın 43/1, 53/1-b maddeleri ve Anayasa Mahkemesi'nin 08/10/2015 tarih ve 2014/140 esası, 2015/85 sayılı iptal kararı. TCK'nın 43/1. maddesi fuhuş suçu işleyenin mağdur sayısınca ayrı ayrı cezalandırılmasını öngörürken, TCK'nın 53/1-b maddesi ise