Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11637 Esas 2019/6073 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2013/11637
Karar No: 2019/6073

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2013/11637 Esas 2019/6073 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Diyarbakır 2. Sulh Ceza Mahkemesi, sanığın kullanmak için uyuşturucu madde bulundurması suçuyla ilgili verilen hükümde, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı hüküm giymediği ve tedavi/denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmadığı tespit edildiği için, bu suçtan dolayı ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulandığı ancak sanığın bu tedbiri ihlal ettiği için mahkum edildiği belirtilmektedir. Mahkeme, yargılama sürecinde tüm işlemlerin kanuna uygun yapıldığını ve vicdanı kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olduğunu söyleyerek, yapılan temyiz itirazlarını reddetmiş ve hükmü onamıştır.
6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanması için gerekli şartların bulunmadığı belirtilmektedir. Ayrıca, 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olarak, ilk olarak tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ancak bu tedbiri ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam edilerek hüküm kurulmasının doğru olduğu ifade edilmektedir.

10. Ceza Dairesi 2013/11637 E. , 2019/6073 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : DİYARBAKIR 2. Sulh Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden sonra 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 03/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.